Αγιαξ – Ρεάλ: Η βελούδινη επανάσταση του Κρόιφ

Ο Γιόχαν Κρόιφ έχει αφήσει ανεξίτηλο το σημάδι σε ότι έχει να κάνει με τον Αγιαξ. Οχι στο παρελθόν, ακόμα και σήμερα, μετά τον θάνατό του. Τα ταλέντα, το στυλ του ποδοσφαίρου, για το ό,τι είναι περήφανος που βρίσκεται στους «16» του Τσάμπιονς Λιγκ με τους δικούς του όρους. Πριν σχεδόν μια δεκαετία όμως όλα ήταν διαφορετικά.

Ο Αγιαξ είχε χάσει το δρόμο του και μετά από μια ήττα από τη Ρεάλ Μαδρίτης -στους ομίλους το 2010- στάθηκε η αφορμή για να γράψει ο Κρόιφ ένα πύρινο άρθρο στην Telegraaf, με τίτλο «Βελούδινη επανάσταση».

Σε σχέση με την τελευταία νίκη επί της Ρεάλ, το 1995, η ομάδα του Γιολ ήταν ίδια μόνο στα χρώματα της φανέλας. Παρότι η διοίκηση ήταν εναντίον του, αναγκάστηκε να επιστρέψει στις ρίζες του κλαμπ, με πρώτο βήμα την πρόσληψη τότε του Φρανκ Ντε Μπουρ ως προπονητή. Ακολούθησαν ακόμα δύο ήττες από τους «μερένγκες», αλλά δεν υπάρχει αμφιβολία πως αυτή η εκδοχή του Αγιαξ είναι η κορυφαία των τελευταίων ετών. Ολα άρχισαν από μια βελούδινη επανάσταση…

 

ΜΑΤΑΪΣ ΝΤΕ ΛΙΧΤ

Για την υστεροφημία του

Είναι το μεγαλύτερο ταλέντο της Ευρώπης στη θέση του αυτή τη στιγμή. Δεν το αμφισβητεί κανένας αυτό. Είναι κοινό μυστικό πως είναι απίθανο να παραμείνει στον Αγιαξ και μετά το καλοκαίρι. Οπως είναι αδύνατο και να βγει από το μυαλό των οπαδών του Αίαντα πως ο Ματάις Ντε Λιχτ έχει το νου του στη μεταγραφή που έρχεται και όχι στις τρέχουσες αγωνιστικές υποχρεώσεις. Οι ήττες από Φέγενορντ και Χέρακλες άνοιξαν τη διαφορά από την Αϊντχόφεν και βασικοί υπαίτιοι θεωρούνται από τους οπαδούς αυτός και ο Ντε Γιονγκ. Δύο δικά τους παιδιά, που τους λάτρευαν όμως δεν δέχονται πως το κλαμπ δεν είναι αρκετά μεγάλο για τα δεδομένα τους και βλέπουν το μέλλον τους αλλού. Κόντρα σε ένα από τα ινδάλματά του, τον Ράμος, ο Ντε Λιχτ έχει να αποδείξει πολλά. Να ηγηθεί, να δώσει το παράδειγμα. Απαιτήσεις υπερβολικές για έναν 19χρονο. Αυτός είναι όμως ιδιαίτερος.

 

 

ΣΕΡΧΙΟ ΡΑΜΟΣ

Captain Europe

Από τη στιγμή που αποχώρησε ο Κριστιάνο Ρονάλντο, το κενό αποδείχτηκε ιδανικό για τον Σέρχιο Ράμος. Οχι από άποψη θέσης, αλλά ως ηγέτης. Πλέον αποτυπώνεται και στα γκολ του, μετρώντας οκτώ ήδη, όλα τους από τη βούλα του πέναλτι. Το μέγεθος του στάτους που έχει φτάσει ο Ράμος στη «βασίλισσα» αποτυπώνεται μέσα από τους αριθμούς του. Το παιχνίδι στο Αμστερνταμ θα είναι το 600ό του με το σύλλογο, ένα μόλις λιγότερο από τους θρυλικούς Φερνάντο Ιέρο και Πάκο Χέντο. Εχει κερδίσει 20 τρόπαια, τρία μόλις λιγότερα από τον δεύτερο που κατέχει το ρεκόρ στην ιστορία της Ρεάλ. Κανείς δεν έχει αμφιβολία πως όταν ο Ανδαλουσιανός αμυντικός κρεμάσει τα παπούτσια του θα έχει ανέλθει στο στάτους του θρύλου. Νίκες, τρόπαια, δόξα, πράγματα που πάντα συνόδευαν τον αρχηγό κάθε εποχής της Ρεάλ. Ο Ράμος είναι συνώνυμο αυτών.