ΙΤΑΛΙΑ

Αυτοκτόνησε λόγω ρατσισμού, πρώην παίκτης της Μίλαν – Συγκλόνισε με το γράμμα του

Σοκαρισμένη είναι η ποδοσφαιρική Ιταλία, καθώς ένας πρώην παίκτης των ακαδημιών της Μίλαν και της Μπενεβέντο, ο Σεΐντ Βισίν, αυτοκτόνησε! Ο Σεΐντ Βισίν έβαλε τέλος στη ζωή του την Παρασκευή (4/6), μη μπορώντας να αντέξει τα πάμπολλα περιστατικά ρατσισμού που βίωσε καθ’ όλη τη διάρκεια του βίου του. Κάτι που ίδιος εξιστόρησε στο συγκλονιστικό γράμμα...

Σοκαρισμένη είναι η ποδοσφαιρική Ιταλία, καθώς ένας πρώην παίκτης των ακαδημιών της Μίλαν και της Μπενεβέντο, ο Σεΐντ Βισίν, αυτοκτόνησε!
Συντάκτης: Αλέξανδρος Κωτάκης Χρόνος ανάγνωσης: 2 λεπτά

Σοκαρισμένη είναι η ποδοσφαιρική Ιταλία, καθώς ένας πρώην παίκτης των ακαδημιών της Μίλαν και της Μπενεβέντο, ο Σεΐντ Βισίν, αυτοκτόνησε!

Ο Σεΐντ Βισίν έβαλε τέλος στη ζωή του την Παρασκευή (4/6), μη μπορώντας να αντέξει τα πάμπολλα περιστατικά ρατσισμού που βίωσε καθ’ όλη τη διάρκεια του βίου του. Κάτι που ίδιος εξιστόρησε στο συγκλονιστικό γράμμα που άφησε πριν προβεί στην απονενοημένη πράξη.

Ο 20χρονος ήταν γεννημένος στην Αιθιοπία, αλλά υιοθετημένος από ιταλική οικογένεια της Νοτσέρα Ινφεριόρε (επαρχία του Σαλέρνο), ενώ περάσει πρώην παίκτη των ακαδημιών της Μίλαν και της Μπενεβέντο!

Σεΐντ Βισίν: Το συγκλονιστικό γράμμα του το οποίο αποτελεί «μάθημα» για όλους μας:

«Όπου και να πάω, όπου και αν βρίσκομαι, αισθάνομαι το βάρος των σκεπτικών, προκατειλημμένων, αηδιασμένων και φοβισμένων βλεμμάτων από ανθρώπους. Δεν είμαι μετανάστης. Υιοθετήθηκα όταν ήμουν παιδί και θυμάμαι όλοι να με αγαπούσαν. Όπου και αν πήγαινα, όλοι μου μιλούσαν με χαρά, σεβασμό και περιέργεια. Τώρα, φαίνεται πως όλα αναποδογύρισαν.

Κατάφερα να βρω δουλειά από την οποία έπρεπε να φύγω επειδή πολλοί άνθρωποι, ειδικά μεγαλύτερης ηλικίας, αρνούνταν εξυπηρέτηση από μένα. Σαν να μην έφτανε αυτή η δυσκολία, με κατηγορούσαν ότι είμαι υπεύθυνος επειδή αρκετοί νεαροί και λευκοί Ιταλοί δεν μπορούσαν να βρουν δουλειά.

Κάτι άλλαξε μέσα μου. Σαν να ντρέπομαι που είμαι μαύρος, σαν να φοβάμαι να με θεωρούν μετανάστη. Σαν να έπρεπε να αποδείξω στον κόσμο που δεν με γνώρισε ότι ήμουν σαν και αυτόν. Ιταλός και λευκός.

Συνήθιζα να κάνω άσχημα αστεία για τους μαύρους, για να τους δείξω (σ.σ. στους λευκούς) ότι είμαι σαν και αυτούς, αλλά ήταν φόβος. Φόβος για το μίσος που έβλεπα στα μάτια των ανθρώπων που κοιτάζουν μετανάστες.

Δεν θέλω ο κόσμος να με λυπάται, θέλω απλά να θυμίσω στον εαυτό μου ότι οι δυσκολίες και ο πόνος που βιώνω είναι μία σταγόνα στο νερό σε σύγκριση με τον ωκεανό που βιώνουν αυτοί που προτιμούν να πεθάνουν αντί να ζουν στη μιζέρια και στην κόλαση.

Αυτοί οι άνθρωποι ρισκάρουν τις ζωές τους, μερικές τις έχουν χάσει ήδη, απλά και μόνο για να γευτούν αυτό που απλά αποκαλούμε ζωή».

Exit mobile version