Στην Μαδρίτη βρίσκεται ο Αλεχάντρο Ντομίνγκες και απολαμβάνει ήρεμες οικογενειακές στιγμές. Ωστόσο σε συνέντευξη που έδωσε στην αργεντίνικη ιστοσελίδα «infobae» αναφέρθηκε σε πολλές κρυφές πτυχές της καριέρας του. Επίσης άφησε ανοικτό το ενδεχόμενο να γυρίσει στον Ολυμπιακό, όπου δεν έχει κόψει την επικοινωνία
Μεταξύ άλλων ο Τσόρι μίλησε:
Για την καθημερινότητα του: «Για την ώρα κάνω ένα διάλειμμα. Σήμερα προτεραιότητά μου είναι τα παιδιά μου και η σύζυγός μου. Δεν έχω όμως σταματήσει το ποδόσφαιρο. Τον Δεκέμβριο ίσως να επιστρέψω στη Ράγιο Βαγιεκάνο. Έχω μιλήσει με τον πρόεδρο και υπάρχει πιθανότητα να επιστρέψω».
Για το αν παίζει ακόμα ποδόσφαιρο: «Ναι, ναι. Ένας προσωπικός γυμναστής μου, μού ανέφερε ότι έχω ακόμα τουλάχιστον δύο χρόνια καριέρας».
Για το αν θα γύριζε στην Αργεντινή, σε άλλη ομάδα πλην της Ρίβερ Πλέιτ: «Έχω ξαναπεί ότι θα επέστρεφα μόνο στη Ρίβερ. Όμως δεν έχω πάρει τηλέφωνο τον προπονητή Μαρσέλο Γκαγιάρδο, ούτε τον πρόεδρο Ντ’Ονόφριο. Είναι κάτι που θέλω να διαψεύσω. Αν μια ομάδα θέλει έναν παίκτη, επικοινωνεί εκείνη με αυτόν».
Για τις κρίσεις πανικού και αν ήταν αλήθεια: «Ναι, είναι αλήθεια! Δόξα τω Θεώ, όμως… Το ξεπέρασα αν και εκείνη η στιγμή στη Ρίβερ ήταν δύσκολη, γιατί υπήρχε κόσμος που ήθελε να μας κάνει ζημιά και να κάνει δύσκολη τη ζωή στα αποδυτήριά μας. Η ομάδα δεν ήξερε τι μου συνέβαινε. Για παράδειγμα έλεγαν ότι έχω κρίση πανικού, ότι είμαι χαζός, το συσχέτιζαν έτσι. Σε διαβεβαιώνω πως ό,τι σου συμβαίνει, δεν μπορείς να το χειριστείς μέχρι να έρθεις αντιμέτωπος με αυτό. Το έζησα και εύχομαι να μην συμβεί σε κανέναν».
Για το αν είναι αλήθεια πως κάποιες στιγμές ένιωθε πως θα πεθάνει: «Ναι, ναι. Μέσα στα αποδυτήρια, οπουδήποτε. Σου συμβαίνει χωρίς προειδοποίηση. Ο Λεονάρντο Σεϊρέφ, ψυχολόγος, με βοήθησε πολύ στη Ρίβερ. Με βοήθησε να βγω από εκείνο το αδιέξοδο και να έχω μια κανονική ζωή. Ήταν καταστροφή».
Για τους λόγους που θεωρεί πως το έπαθε: «Ίσως η μεγάλη πίεση. Πολλοί λένε ότι ο ποδοσφαιριστής ζει καλά και δεν έχει πίεση. Η αλήθεια είναι διαφορετική. Δεν είναι απλά ότι μπαίνεις στο γήπεδο για να παίξεις σε ένα ματς. Για παράδειγμα, πήγα στο Καζάν 22 ετών και η κατάσταση στη Ρωσία δεν ήταν όπως τώρα, με το Μουντιάλ. Οι προπονήσεις και οι συγκεντρώσεις μας ήταν σαν σε στρατιωτικό καθεστώς. Έπρεπε να πλένω τα ρούχα μου, να καθαρίζω τα παπούτσια μου, κάτι που δεν έκανα στην Αργεντινή. Στο σπίτι μου δεν είχα ίντερνετ ή δορυφορική τηλεόραση. Επίσης ήταν δύσκολο που δεν γνώριζα τη γλώσσα».
Για το αν έχει τα έχει ξεπεράσει όλα: «Δόξα τω Θεώ. Ήταν μια περίπλοκη κατάσταση ό,τι μου συνέβη. Με προσέγγισαν αρκετοί άνθρωποι που έχουν πάθει το ίδιο και μου έδωσαν συμβουλές. Στον αθλητισμό αυτό είναι αρκετά σύνηθες και αυτός που το παθαίνει, υποφέρει».
Για το αν θέλει να γίνει τεχνικός διευθυντής, όταν σταματήσει την μπάλα (σε 2 χρόνια έχει πει): «Ναι, θα μου άρεσε να συνδεθώ με μία ομάδα ως αθλητικός διευθυντής. Όσοι με ξέρουν, μου λένε ότι θα ήμουν καλός προπονητής, αλλά εγώ δεν το νομίζω. Έχω πολύ καλή σχέση με τη διοίκηση του Ολυμπιακού, εκεί άφησα πάρα πολύ καλή εικόνα. Τώρα όμως ελπίζω να έρθει κάτι καλό τον Δεκέμβριο για να αγωνιστώ. Περιμένω την Ράγιο Βαγιεκάνο, με τον πρόεδρο της οποίας μιλάω».
Ραντζέλοβιτς στο Sportime: «Κατάλαβα πόσο μεγάλο σωματείο είναι ο Ολυμπιακός»