Επί Ιβάν Γιοβάνοβιτς ο Παναθηναϊκός σταμάτησε να δίνει ευκαιρίες στα ταλέντα του. Είχε μία αλλεργία στους Έλληνες ο Σέρβος και ειδικά στους μικρούς.
Μοναδική εξαίρεση ο Γιώργος Βαγιαννίδης, ένας παίκτης που αποτελεί εξαίρεση για πολλούς λόγους. Αφενός γιατί είχε το πακέτο να πάει ψηλά, αφετέρου γιατί αποτέλεσε και διοικητικό στοίχημα.
Κάπως έτσι αρκετοί ήταν αυτοί που παραγκωνίστηκαν. Ο Ανδρέας Αθανασακόπουλος είναι ένας εξ αυτών. Ο παίκτης που εντυπωσίαζε σε επίπεδο ακαδημιών και αργότερα πήρε τις ευκαιρίες του από τον Λάζλο Μπόλονι, δεν ξαναπήγε στην πρώτη ομάδα.
Έχει, δυστυχώς, από την φουρνιά των ΄01 ξεμείνει ακόμη στον χρόνο και δη στην ομάδα Β’. Ο Παναθηναϊκός τον προόριζε για ηγέτη του εκεί. Μόνο που δεν βρήκε τρόπο να τον αξιοποιήσει περαιτέρω.
Το αποτέλεσμα ήταν να μην υπάρχει η παραμικρή βελτίωση. Έχει, βέβαια, και εκείνος μερίδιο ευθύνης. Όταν έμενε ελεύθερος και μπορούσε να συνεχίσει αλλού την καριέρα του, δεν το έκανε. Δύο κρούσεις αρνήθηκε από τη Super League 2. Ενδιαφέρον είχε εκφράσει και η ΑΕΚ Β’. Ήθελε να τον εντάξει στο δυναμικό της με προοπτική να τον αξιοποιήσει διαφορετικά στη συνέχεια.
Τον είχε σκεφτεί και ο ΠΑΣ Γιάννινα. Μόνο που τότε ο ΄διος έλεγε πως θα πάει στο εξωτερικό. Όχι μόνο δεν το κατάφερε, αλλά ανανέωσε και πλέον δεν παίζει ούτε καν μόνιμα βασικός. Έχασε ο ίδιος, έχασε και ο Παναθηναϊκός από όλο αυτό.