Πριν τη δύση του 2023, ο Παναθηναϊκός προχώρησε σε μια τολμηρή, στη σφαίρα του ρίσκου επιλογή. Την αντικατάσταση του Ιβάν Γιοβάνοβιτς.
Μια ενέργεια κρίνεται εκ του αποτελέσματος και όχι τη στιγμή που αυτή συντελείται. Νόμος αυτό σε κάθε έκφανση και τομέα της ζωής.
Ωστόσο, δεν γίνεται να περάσει απαρατήρητη η απομάκρυνση του Σέρβου προπονητή από τον πάγκο των «πράσινων», με τον οποίο τα τελευταία 2,5 χρόνια αναγεννήθηκαν και έβαλαν τις βάσεις για να φτάσουν στο πρότερο στάτους τους.
Κύπελλο Ελλάδος, διεκδίκηση πρωταθλήματος μέχρι τελικής πτώσεως με ελάχιστα εργαλεία στο ρόστερ και επιστροφή στην Ευρώπη μετά από 6 χρόνια.
Οι παίκτες ήταν ξεκάθαροι για την απόλυση Γιοβάνοβιτς.
Το -1 από τον πρωτοπόρο της βαθμολογίας, ΠΑΟΚ αποτέλεσε την αφορμή για τις εξελίξεις που ακολούθησαν. Σαν κίνηση, η αντικατάσταση Γιοβάνοβιτς, προς ώρας τουλάχιστον, κρίνεται ανεξήγητη, καθόλου ορθολογική, φοβική και βεβιασμένη στον βωμό του πρωταθλήματος που τόσο αναζητά το «τριφύλλι» μετά από ανομβρία 14 ετών.
Στη θέση του, ένα όνομα βαρύ σαν ιστορία, αυτό του Φατίχ Τερίμ, για τον οποίο ο Γιοβάνοβιτς δεν ήξερε τίποτα. Τα κατορθώματά του με Εθνική Τουρκίας και Γαλατάσαραϊ, γνωστά. Κύπελλο UEFA, ημιτελικά Μουντιάλ και αμέτρητα πρωταθλήματα και τίτλους με την «τσιμ μπομ».
Αυτή η υπόθεση, για να εξηγηθεί, ίσως θα έπρεπε να μπει σε αντιπαραβολή με μια άλλη, παρόμοια ιστορία που συνέβη τον Δεκέμβριο του 2009.
Παναθηναϊκός: Η ιστορία επαναλαμβάνεται (;)
Τότε, ο Ολυμπιακός, έχει επικρατήσει με 2-0 απέναντι στον Παναθηναϊκό και προπορεύεται στο πρωτάθλημα της Super League.
Ο πολυμετοχικός Παναθηναϊκός αποδεσμεύει τον Τεν Κάτε, υπό τον φόβο ότι το τρένο του πρωτάθληματος θα εκτροχιαστεί. Και τότε, θεωρητικά, η απόφαση έμοιαζε απότομη, χωρίς ουσιαστική ανάλυση.
Να όμως που ήρθε ο Νίκος Νιόπλιας, πάτησε πάνω στις γραμμές του Ολλανδού και οδήγησε τον Παναθηναϊκό σε νταμπλ.
Ουδείς περίμενε ότι με τον Νιόπλια η ομάδα θα περνούσε και στους 16 του Europa League, αλλά και ότι θα έκανε ντεμαράζ. Άσχετο που τότε, ο Ολυμπιακός βρισκόταν σε μια μεταβατική περίοδο, η ΑΕΚ είχε μπει σε βαθιά εσωστρέφεια και ο ΠΑΟΚ έψαχνε να βρει το champion mentality.
Οι ομοιότητες της τωρινής συνθήκης μ΄εκείνη του 2009 είναι σαν ένα ποτήρι γεμισμένο με νερό στη μέση. Για κάποιους είναι μισογεμάτο (προάγγελος τίτλου) και για ορισμένους μισοάδειο (καταστροφική εξέλιξη).
Εκ προοιμίου, ουδείς μπορεί να μιλήσει με βεβαιότητα, ειδικά από τη στιγμή που Ολυμπιακός, ΠΑΟΚ και ΑΕΚ δεν έχουν καμία σχέση με τις ομάδες εκείνης της σεζόν. Ίσα-ίσα που στην κούρσα δείχνουν ικανοί άπαντες να τερματίσουν πρώτοι.
Παρόλα αυτά, η χρονική συγκυρία ταιριάζει γάντι και μας βάζει στο τρυπάκι να φανταστούμε ότι η ιστορία ίσως και να επαναλαμβάνεται σε πράσινο φόντο.
Υ.Γ Ας υποθέσουμε ότι ο Τερίμ παίρνει το πρωτάθλημα. Ποιος προπονητής πιστώνεται περισσότερο τον τίτλο; Ο Τούρκος ή ο Ιβάν λόγω προετοιμασίας και επιλογών; Η απάντηση είναι η ίδια στο αντίστοιχο debate Tεν Κάτε-Νιόπλιας.