Χρονιά προσαρμογής ήταν η πρώτη του. Τότε έβγαλε μία αστάθεια. Μόνο που έκτοτε ο Παναθηναϊκός με τον Αλμπέρτο Μπρινιόλι είχε το κεφάλι του ήσυχο.
Τον τελευταίο 1,5 χρόνο δεν υπάρχει πιο σταθερός παίκτης από αυτόν στον «τριφύλλι». Πιθανότατα δεν υπάρχει και τερματοφύλακας στην Ελλάδα που να εμπνέει τέτοια σιγουριά.
Όλα αυτά μέχρι τα δύο τελευταία παιχνίδια του. Προφανώς και δύο αγώνες από μόνοι τους δεν μπορούν να μουτζουρώσουν όσα έχει δείξει ο Μπρινιόλι τόσους μήνες. Ήταν κομβικός και σε όλη την περσινή πορεία και φέτος. Σε κάποια ευρωπαϊκά ματς έβγαλε μάτια. Με τη Μακάμπι Χάιφα για παράδειγμα λόγω εκείνου δεν έχασε ο Παναθηναϊκός.
Μόνο που τελευταία κάτι δεν πάει καλά με τον Ιταλό. Από τα τρία πιο πρόσφατα παιχνίδια ο Μπρινιόλι έπαιξε στα δύο. Έκανε ισάριθμα χοντρά λάθη και ο Παναθηναϊκός γνώρισε ήττες. Πρώτα στο Ρεν, όταν του έφυγε η μπάλα από τα χέρια στο 1-0, και τώρα με τον Άρη. Η απερισκεψία του στη Θεσσαλονίκη ίσως είναι και πιο σοβαρή.
Για έναν τερματοφύλακα που δεν έπεφτε σε γκάφες, δύο μαζεμένες είναι πολλές. Ίσως να έχει επηρεαστεί από το θέμα του συμβολαίου του, αν και ο ίδιος στο περιβάλλον του το διαψεύδει. Ίσως απλώς να περνάει απλώς ένα ντεφορμάρισμα. Το σίγουρο είναι πως ο Παναθηναϊκός έχει λύση εκεί. Ο Λοντίγκιν κάθε φορά που παίζει, είναι αυτός που πρέπει. Μήπως ήρθε η στιγμή, λοιπόν, να πάρει και ένα μεγάλο ματς με τον Μπρινιόλι σε αυτή την κατάσταση;
Να σημειωθεί, πάντως, και κάτι ακόμη. Προφανώς και το μερίδιο ευθύνης του Μπρινιόλι είναι πολύ μεγάλο στο 1-0 του Μορόν. Μόνο που κάποια στιγμή πρέπει και οι στόπερ του «τριφυλλιού» να αλλάξουν νοοτροπία. Δεν μπορούν με το που βρίσκουν τα δύσκολα να γυρνούν την μπάλα μονίμως στον τερματοφύλακα λόγω της ικανότητας που έχει ο Ιταλός με τα πόδια. Ειδικά ο Σένκεφελντ το κάνει συνέχεια.