Ο Φεντερίκο Μακέντα «κουβαλά» εμπειρίες από προηγμένα πρωταθλήματα όπως το αγγλικό και το ιταλικό. Γι’ αυτό η ομιλία του στους πιτσιρικάδες της ομάδας έχει βαρύνουσα σημασία.
Παιδί-θαύμα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, με ένα ονειρικό ντεμπούτο, όπως μπορείτε να θυμηθείτε πατώντας ΕΔΩ.
Ο Φεντερίκο Μακέντα βρίσκεται στην Ελλάδα και τον Παναθηναϊκό από το περυσινό καλοκαίρι.
Βρίσκεται σε σπουδαίο επίπεδο φυσικής κατάστασης (το έχει πει και ο ίδιος), ενώ σε ρόλο «κρυφού» επιθετικού φαίνεται να αποδίδει.
Εν προκειμένω, ο Ιταλός φορ του «τριφυλλιού» είχε τον ρόλο του… ρήτορα στους ποδοσφαιριστές των ακαδημιών της ομάδας.
Για περίπου 20 λεπτά την Παρασκευή (12/4), ο «Κίκο» μίλησε για όσα βίωσε στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.
Παράλληλα, τους έδωσε συμβουλές με φόντο την εξέλιξή τους σε ποδοσφαιριστές υψηλού επιπέδου.
Οι δηλώσεις Φεντερίκο Μακέντα στους πιτσιρικάδες
«Να ακολουθείτε τα όνειρά σας. Για να βρίσκεστε εδώ στον Παναθηναϊκό σε αυτή την ηλικία σημαίνει ότι έχετε ταλέντο. Το σημαντικό όμως είναι να δουλεύετε συνεχώς.
Αν θα γίνετε επαγγελματίες επιπέδου εξαρτάται από εσάς. Εγώ έκανα αρκετά λάθη στην καριέρα μου.
Επαναπαύθηκα όταν έφτασα στην κορυφή, ενώ στην πραγματικότητα πρέπει να δουλεύεις ακόμα περισσότερο όταν είσαι εκεί.
Είμαι αποφασισμένος να φτάσω την καριέρα μου εκεί που τη θέλω και να την ολοκληρώσω χωρίς να μετανιώσω για κάτι.
Για να το πετύχω αυτό δουλεύω περισσότερο, προσέχω περισσότερο το σώμα μου. Πρέπει και εσείς να προσέχετε το σώμα σας και να μην επαναπαύεστε.
Αν δεν δουλέψετε εσείς, θα έρθει κάποιος άλλος να πάρει τη θέση σας».
Αυτό ήταν ένα απόσπασμα των δηλώσεων του Μακέντα στους ποδοσφαιριστές της Κ19, της Κ17, της Κ16 και της Κ15 (σ.σ. δηλαδή περίπου 90 παιδιά), οι οποίοι τον άκουσαν με μεγάλη προσήλωση.
Ο Νίκος Νταμπίζας, από την πλευρά του, προλόγισε τον Ιταλό και έβαλε τον επίλογο της συζήτησης.
Επίσης, το «παρών» έδωσαν ο διευθυντής της ακαδημίας Τάκης Φύσσας, το τεχνικό επιτελείο της ακαδημίας και κάποιοι ποδοσφαιριστές της πρώτης ομάδας.
Διαβάστε ακόμη: Ο Μακέντα δεν είναι φορ
Διαβάστε ακόμη: «Είμαι ακόμα μικρός, βλέπω τον Κουαλιαρέλα»