Το Μουντιάλ του 1978 στην Αργεντινή δεν ήταν απλώς ποδόσφαιρο. Ήταν σκηνοθεσία, πόνος και παγκόσμια ψευδαίσθηση. Η διοργάνωση έγινε υπό τη σκιά της στυγνής στρατιωτικής δικτατορίας του Βιδέλα, ο οποίος χρησιμοποίησε το Παγκόσμιο Κύπελλο ως όπλο προπαγάνδας για να καλύψει βασανιστήρια, εξαφανίσεις και πολιτικές εκκαθαρίσεις.
Η εθνική Αργεντινής, με ηγέτη τον Μάριο Κέμπες, κατέκτησε το τρόπαιο μπροστά σε ένα κοινό που παραληρούσε. Όμως η νίκη συνοδεύτηκε από σκιές. Ο αγώνας-κλειδί απέναντι στο Περού, με το εντυπωσιακό 6-0 που χρειαζόταν η Αργεντινή για να περάσει στον τελικό, αποτέλεσε αντικείμενο ερωτημάτων και θεωριών. Λέγεται πως η περουβιανή ομάδα υποχώρησε… κατ’ εντολή.
Το ποδόσφαιρο έγινε βαλβίδα αποπροσανατολισμού για έναν λαό που αιμορραγούσε. Η εικόνα του Βιδέλα να πανηγυρίζει με το κύπελλο στα χέρια είναι από τις πιο οδυνηρές αντιφάσεις στην ιστορία του αθλήματος. Για πολλούς, το 1978 ήταν η χρονιά που το ποδόσφαιρο νίκησε… αλλά η δημοκρατία έχασε.
Διαβάστε επίσης:
Ο Κωστούλας στο «στόχαστρο» και της Τσέλσι! Η ηγεμονική πρόταση που έκανε στον Ολυμπιακό