Ακόμα κι αν προσπαθούσε ο καλύτερος σεναριογράφος, δύσκολα θα μπορούσε να δημιουργήσει τόσο δύσκολες συνθήκες για έναν προπονητή. Το σκηνικό ήταν το χειρότερο δυνατό για τον Σάββα Παντελίδη. Βάλτε όσα κλισέ θέλετε. Κλίμα που μύριζε μπαρούτι, ανασφάλεια, κακή ατμόσφαιρα γύρω από την ομάδα. Ό,τι μπορεί να σκεφτεί κανείς.
Ούτε δύο 24ωρα πριν, ο Σάββας Παντελίδης ήταν στον… αέρα. Δεν ήξερε αν θα είναι στον πάγκο του Αρη για την αναμέτρηση με την Ξάνθη. Μέσα σε αυτό τον κυκεώνα εξελίξεων για τον ίδιο, είχε υποχρέωση να προπονήσει και να ετοιμάσει την ομάδα του για μια πολύ δύσκολη στροφή. Από μία έδρα που για να περάσεις, πρέπει να παίξεις ή να είσαι πολύ τυχερός. Ο Αρης τυχερός στο ματς, δεν ήταν.
Κέρδισε διότι είχε τη δυνατότητα να παράξει ποδόσφαιρο. Να έχει ορθολογική ανάπτυξη. Να ψάξει επιθέσεις τόσο από σωστές πλαγιοκοπήσεις, φορτώνοντας τα άκρα του. Όταν μπει στην εξίσωση ο Τόνσο θα υπάρξει παιχνίδι κι από τον άξονα. Διότι τώρα, αυτό γινόταν μόνο όταν τραβιόταν προς τη μεσαία γραμμή ο Γκαρσία.
Σε αυτό που θέλουμε να καταλήξουμε είναι πως ο Άρης κέρδισε έχοντας αγωνιστικό πλάνο. Credit στον Παντελίδη που μπόρεσε υπό αυτές τις συνθήκες να σχεδιάσει. Διότι ήταν κοινό μυστικό, γράφτηκε κι από τη δική μας γωνιά, πως σε περίπτωση αρνητικού αποτελέσματος θα είχαμε εξελίξεις. Το γνώριζαν αυτό και οι παίκτες. Αυτοί ήταν που έκαναν τη σκέψη του Παντελίδη, πράξη στον αγωνιστικό χώρο. Άπαξ και οι ποδοσφαιριστές παίζουν και για τον προπονητή τους, τότε κάτι καλό έχει αρχίσει να δημιουργείται.
Στο χέρι του Παντελίδη και των παικτών του είναι να γυρίσουν εντελώς το φύλλο. Η νίκη στην Ξάνθη είναι ικανή να αποτελέσει αφετηρία κανονικότητας. Αγωνιστικής και εξωαγωνιστικής. Η καρδούλα τους πάντως, το λέει…