ΠΟΔΗΛΑΣΙΑ

Ποδηλατικός Γύρος Ελλάδας ή απλώς τζίρος και ντόρος;

Ο Γιάννης Μαμουζέλος παραθέτει μια σειρά από συμπεράσματα και ερωτήματα που του δημιούργησε ο Ποδηλατικός Γύρος Ελλάδας

Ποδηλατικός Γύρος Ελλάδας ή απλώς τζίρος και ντόρος;
Συντάκτης: Γιάννης Μαμουζέλος Χρόνος ανάγνωσης: 7 λεπτά

Ποδηλατικός Γύρος Ελλάδας: Η εικόνα και η πραγματικότητα για ένα γεγονός που σαφώς πρέπει να υπάρχει, αλλά με στόχο να αναπτυχθεί το άθλημα στην Ελλάδα και όχι οι… τζίροι!

Η πρόσφατη duracell απολογιστική συνέντευξη Τύπου για τον Διεθνή Ποδηλατικό Γύρο Ελλάδας (που αναβίωσε εφέτος), με ιντρίγκαρε να δω βαθύτερα το θέμα για ένα αθλητικό γεγονός με ιστορία πολλών χρόνων, αλλά προβληματική πορεία και γλυκόπικρη γεύση.

Ξεκαθαρίζω: Δεν είμαι α) ούτε κατά των διεθνών αγώνων στην Ελλάδα, β) ούτε κατά του ποδηλατικού «Διεθνή Γύρου», γ) ούτε κατά της ιδιωτικής σύμπραξης στη διοργάνωση, αν και όπου είναι αναγκαίο.

Ομοίως (για τους… γνωστούς αγνώστους που θα σπεύσουν να βγάλουν αυθαίρετα συμπεράσματα περί αρνητικής στάσης) ότι α) δεν είμαι «απέναντι» στην ποδηλασία ή την ΕΟΠ, β) είμαι από τους λίγους δημοσιογράφους στην Ελλάδα που παρακολούθησα και μετέδωσα live κορυφαίες διοργανώσεις του αθλήματος στο εξωτερικό και στην Ελλάδα, γ) δεν υποβαθμίζω την προσπάθεια, αλλά προσπαθώ να προσεγγίσω την πραγματικότητα και όχι την εικόνα.

Παραδοχή 1η: Μετά από 10 χρόνια διακοπής ασφαλώς ο «Γύρος Ελλάδας 2022» ήταν ένα πολύ ευχάριστο come back αθλητικής διοργάνωσης που εξυπηρετεί πολλαπλούς στόχους! Τουριστική προβολή της χώρας, οικονομική δραστηριότητα, πολιτιστική κληρονομιά, περιβαλλοντική προστασία, κουλτούρα άσκησης και μετακίνησης με ποδήλατο κ.α. είναι αναγκαία και σημαντικά οφέλη.

Παραδοχή 2η: Αν η χώρα αποκτήσει έναν πραγματικά ποδηλατικά αξιόλογο και αξιόπιστο «Γύρο», μπορεί να εισπράξει κέρδη σε εθνικό και τοπικό επίπεδο.

Παραδοχή 3η: Ο τελικός σκοπός και στόχος αυτών των διοργανώσεων πρέπει να είναι το όφελος του πραγματικού αθλητισμού, δηλ. της αγωνιστικής ποδηλασίας, της Ομοσπονδίας και των σωματείων!

Όχι το τουριστικό, οικονομικό, κοινωνικό ή επικοινωνιακό αποτύπωμα κ.α. που φαίνεται ότι προτάσσουν ο υφυπουργός Αθλητισμού κ. Λευτέρης Αυγενάκης και οι συνεργάτες του διοργανωτές της Hellas cycling.

Πανηγυρίστηκαν, λοιπόν, η διοργανωτική επιτυχία, η απήχηση, η τουριστική προβολή και τα κέρδη σε τοπικό επίπεδο (ελπίζω να μην προέχει το «για τα λεφτά τα κάνεις όλα»), αλλά δεν ακούστηκε λέξη για το «αν, τι, πόσο ή πως» θα ωφεληθεί η ελληνική ποδηλασία, άμεσα ή βραχυπρόθεσμα!

Συγγνώμη, αλλά αν είστε μέλος της αθλητικής (όχι χομπίστικης) ποδηλατικής οικογένειας δεν θα αναρωτηθείτε με ποιο πλάνο και τρόπο θα βοηθηθεί και η ανάπτυξη του αθλήματος και τα οικονομικά του; Ή αν από τον Απρίλιο που έγινε η διοργάνωση είδαν τα σωματεία κάποια αυξημένη προσέλευση παιδιών για να γίνουν ποδηλάτες;

Παραδοχή 4η: Λογικά κάποια απ’ αυτά θα έπρεπε να αναδειχθούν από την ειδική έρευνα/μελέτη που παραγγέλθηκε σε τμήμα Πανεπιστημιακής Σχολής και παρουσιάστηκε μετά «βαΐων και κλάδων» στην πρόσφατη εκδήλωση.

Μόνο που ούτε ο κ. Αυγενάκης, ούτε άνθρωπος της ΕΟΠ ούτε άλλος ομιλητής έκαναν κάποια αναφορά στα παραπάνω, ούτε αν προβλέπεται να υπάρξει σύντομα οικονομικό impact/εισαγωγή συναλλάγματος από τη διοργάνωση!

Γιατί φυσικά το να διαθέτεις 2,5-3.000.000 ευρώ (από τα δημόσια ταμεία ή από μια εταιρία υπό δημόσιο έλεγχο) για να τα διαμοιράζει σε τοπικό επίπεδο, καλύπτοντας όλα τα έξοδα και των αγωνιζόμενων ομάδων είναι πολύ εύκολο… Το θέμα είναι αν, πόσο και πότε μπορεί να αποφέρει κέρδος η επένδυση… Υπάρχει κάποιο πλάνο γι’ αυτό;

Αφήνω όμως κατά μέρος τα οικονομικά (είδα έσοδα 2.175.000 ευρώ και έξοδα 2.200.000, δηλαδή δεν χάσαμε και πολλά) και πάω στα ευρήματα της έρευνας (που μου φάνηκε πρόχειρη και επιδερμική), τα οποία εμφανίζουν κάτι ποσοστά θετικής γνώμης που θα ζήλευαν ο Πινοσέτ ή ο Καντάφι!

Είδα λοιπόν το (προκλητικό, αν μη τι άλλο…) ερώτημα : Πώς κρίνετε τη συμβολή του αρμόδιου Υπουργού και των φορέων της Πολιτείας στην επιστροφή του θεσμού; Το 95% το είδε θετικά και η λογική σταματά στο «ευλόγησον δέσποτα»!

Ένα 60% δήλωσε ότι είδε στιγμιότυπα του αγώνα, αλλά δεν ρωτήθηκε ούτε πόσες ημέρες, ούτε πόσο χρόνο ούτε πόσες φορές.

Το 96% δήλωσε ότι κρίνει τη διοργάνωση πετυχημένη, χωρίς όμως ερωτήσεις με ποια κριτήρια σχημάτισε τη γνώμη του, αν είχε φυσική παρουσίασε κάποια σημεία ή στην εκκίνηση/τερματισμό των ετάπ του αγώνα! Ή έστω αν τον είδε -με κάποια ικανή διάρκεια- τηλεοπτικά.

Στο 85% έφτασε το ποσοστό ότι ο αγώνας αποτέλεσε σημαντικό κοινωνικό γεγονός για εκείνους και μάλιστα με σημαντικές προεκτάσεις στην καθημερινότητά τους, αλλά δεν επεξηγείται με ποιον τρόπο τον έζησαν και σε τι ακριβώς άλλαξε κάτι γι’ αυτούς!

Μικρό το κακό μπροστά στο 95% που δήλωσαν ότι ο «Ποδηλατικός Γύρος Ελλάδας» τους έδωσε αφορμή να γνωρίσουν το ποδήλατο και να ασχοληθούν περισσότερο με αυτό (πανηγυρίζουν οι έμποροι ποδηλάτων και αξεσουάρ και οι συγκοινωνιολόγοι), αλλά ο κόσμος του αθλητισμού θα περίμενε κάποια από τα εξής ερωτήματα:

– σκεφτήκατε ή παρακινηθήκατε να εγγραφείτε σε ποδηλατικό σωματείο;

– γνωρίζετε αν στην πόλη/περιοχή σας υπάρχουν ποδηλατικά σωματεία;

– θα θέλατε να γίνετε αθλητές και να μετέχετε σε αγώνες;

Γιατί μέσα απ’ αυτά θα μάθει το άθλημα αν προσδοκά νέο έμψυχο δυναμικό και -θεωρητικά- ποιοτική βελτίωση και διακρίσεις! Αν μπορεί το γεγονός να ωθήσει στην αγωνιστική ποδηλασία και όχι να γνωρίσουμε τις ομορφιές της χώρας ή την κρητική κουζίνα!

Αλλά μάθαμε ότι το 94% θέλει να παρακολουθήσει την επόμενη διοργάνωση του «Γύρου» (άρα επιτακτική η ανάγκη να καλυφθεί η απαίτηση της κοινωνίας και δεν θέλουμε αντιρρήσεις), αλλά χωρίς αναφορά στο που, πόσο και πως θέλει να το κάνει! Γιατί μέσω κινητού τηλεφώνου βλέπω κι εγώ όπερα.

Συγκινήθηκα όταν είδα ότι 98% των ερωτηθέντων διαπίστωσε πως βελτιώθηκε η εικόνα της χώρας μας στο εξωτερικό (άραγε επειδή απλώς έμαθαν πως κάναμε τον αγώνα;) και ενισχύθηκε η θέση της ελληνικής ποδηλασίας διεθνώς! Τώρα αν έστω και ένας γνώριζε σε ποια θέση του διεθνούς ποδηλατικού χάρτη βρίσκεται η Ελλάδα για να κρίνει (έστω κατά προσέγγιση) ότι βελτιώθηκε χάρη στον «Γύρο» παίξτε Τζόκερ.

Το λογικό θα ήταν να ερωτηθούν οι μετέχοντες:

– γνωρίζετε κάτι για το άθλημα στην Ελλάδα;

– έχετε ασχοληθεί κάποτε αθλητικά με την ποδηλασία;

– είχατε παρακολουθήσει άλλοτε αγώνες πίστας ή δημόσιου ή ορεινού δρόμου;

– πιστεύετε ότι μέσω του «Γύρου» θα διαδοθεί η ποδηλασία και θα κερδίσει νέους αθλητές/τριες;

Τι αλήθεια άφησε πίσω του ο Ποδηλατικός Γύρος Ελλάδας;

Μα, χωρίς τέτοια ερωτήματα και αρκετά ακόμη σχετικά πώς θα μάθει οι ΕΟΠ, τα σωματεία ή οι φίλαθλοι του αθλήματος, αν η διοργάνωση το προβάλλει ουσιαστικά και ωθεί νέους σε αυτό; Αν αποτυπώνει μια θετική εικόνα για την ποδηλασία ως άθλημα και όχι ως παιχνίδι ή μέσο άσκησης, ψυχαγωγίας και μετακίνησης.

Φαίνεται ότι δεν απασχολούν τέτοια πεζά πράγματα το Υφυπουργείο, τους διοργανωτές και ερευνητές, που μάλλον το «θεαθήναι» κοιτάζουν. Απλώς υποθέτουν ότι ίσως κάποιοι, κάπου, κάποτε βρουν την πόρτα για κάποιο ποδηλατικό σωματείο! Πιθανόν λόγω της μεγάλης προβολής της διοργάνωσης σε κάθε επικοινωνιακό Μέσο, σύμφωνα με πολύ εντυπωσιακά ευρήματα δεύτερης έρευνας, τα οποία δεν έχω στοιχεία να αμφισβητήσω, αλλά βάσει πείρας εκτιμώ ως μη πειστικά.

Μεταδόθηκε -γράφει- ο «Ποδηλαρικός Γύρος Ελλάδας» (που ομολογουμένως είχε πολύ καλή τηλεοπτική κάλυψη όσο παρακολούθησα) από 42 κανάλια σε 164 χώρες, με σύνολο ωρών προγράμματος 346 και τον είδαν σε 1.300.000.000 σπίτια. Πώς βγαίνουν αυτά τα νούμερα και άλλα, δεν εξηγείται σαφώς.

Δυσκολεύομαι να δεχτώ ότι ζήτησαν να μεταδώσουν τον «Γύρο Ελλάδας» ή να πληρώσουν τηλεοπτικά δικαιώματα ξένοι σταθμοί, αφού-να το πούμε κι αυτό- οι ομάδες που αγωνίσθηκαν ήταν γ’ κατηγορίας, άρα το αγωνιστικό ενδιαφέρον χαμηλό για το διεθνή χώρο. Οπότε μάλλον το προσφέραμε ως αθλητικό θέαμα ή αγοράσαμε χρόνο για να προβληθεί.

Δεν το θεωρώ κυρίαρχο αυτό, γιατί (στο κάτω-κάτω) έγινε προβολή της φυσικής ομορφιάς της χώρας ως πόλου έλξης εξωτερικού και εσωτερικού τουρισμού κ.ά.

Σκέπτομαι όμως την κατάσταση στο ποδηλατοδρόμιο του ΟΑΚΑ, τις προϋποθέσεις που χρησιμοποιείται, τα ισχνά ταμεία της Ομοσπονδίας και των σωματείων ή αν τους έμεινε κάτι (έστω υλικό) από τον «Γύρο».

Ακόμη, αν και με πόσα χρήματα υποστηρίζονται οι επίλεκτοι ποδηλάτες και ποδηλάτισσες και οι προπονητές τους στην Ελλάδα ή -έστω- αν υπάρχει πλάνο στήριξης της ελληνικής συμμετοχής στο επόμενο «Γύρο Ελλάδας» και άλλα παρόμοια. Νομίζω δεν ειπώθηκε τίποτε σχετικό!

Οπότε, άλλο σημαίνει στην Ιταλία Giro, ενώ στην Ελλάδα φοβάμαι πως εννοούμε τον τζίρο για εταιρίες, επιχειρήσεις, μεταφορές/μετακινήσεις, στελέχη κ.α. μιας ποδηλατικής διοργάνωσης.

https://youtu.be/590EF-a51nI

Exit mobile version