Από το Σάββατο που κλειδώθηκα στην οδό Τερψιχόρης και κατάπια το κλειδί, έχω διαβάσει δύο κατατοπιστικά άρθρα για βιβλία που θα μπορούσα να προμηθευτώ και να ψυχαγωγηθώ για όσο κρατήσει ο εγκλεισμός μου. Ωστόσο, μια μέρα μετά την ανάγνωση και του δεύτερου άρθρου, δεν έχω ανοίξει ούτε το φυλλάδιο του lidl.
Διότι μια χαρά διαβάζεις ένα άρθρο για βιβλία, αλλά ποιος παραγγέλνει να του φέρουν ένα; Ειδικά τώρα, που δεν πρέπει να αγγίζουμε ούτε το άλλο μας χέρι; Και αυτά που περιμένουν στο ράφι τόσους μήνες, τόσα χρόνια, μήπως έρθει κάνας κορωνοϊός και διαβαστούν, και ακόμα, έκτη μέρα απομόνωσης, έχουν ακόμα σκόνη, πότε σκοπεύεις να τα ανοίξεις; Τη Δευτέρα παρουσία;
Ετσι λοιπόν, αντί για πρόταση τίτλων βιβλίων, σας προσφέρουμε τον άπλετο χρόνο να διαβάσετε το βιβλίο. Το ένα χιλιοστό του έστω. Και αν το απόσπασμα σας αρέσει, πηγαίνετε να το αγοράσετε (ηλεκτρονικά). Και αν δεν το βρείτε, σας το δανείζουμε κιόλας. Σε κάνα τρίμηνο όμως. (Ας το κάνουμε εξάμηνο).