Το 1972 ο Ολυμπισμός και ο παγκόσμιος αθλητισμός υπέστησαν βαρύτατο πλήγμα με την τρομοκρατική επίθεση του Μονάχου και τους 11 Ισραηλινούς που έπεσαν νεκροί από Παλαιστίνιους.
Δύο χρόνια αργότερα, η ίδια χώρα κλήθηκε να διοργανώσει το Παγκόσμιο Κύπελλο, εν προκειμένω υπό δρακόντεια μέτρα ασφαλείας.
Προκειμένου να προσελκύσει μεγαλύτερα έσοδα από τη διαφημιστική πίτα, η FIFA αύξησε τα παιχνίδια της διοργάνωσης, αντικαθιστώντας τα προημιτελικά και τα ημιτελικά με μία δεύτερη φάση ομίλων.
Σύμφωνα με τον προγραμματισμό της παγκόσμιας ομοσπονδίας, οι πρωτοπόροι των ομίλων του β’ γύρου θα προκρίνονταν στον μεγάλο τελικό, ενώ οι δεύτεροι στον μικρό τελικό.
Πρόκειται για τη διοργάνωση που έκανε την εμφάνισή του το «ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο», όπως ονομάστηκε το στυλ παιχνιδιού των Ολλανδών του «αρχιτέκτονα» Ρίνους Μίχελς, του Γιόχαν Κρόιφ, του Ρομπ Ρένζενμπρικ, του Τζόνι Ρεπ, του Γιόχαν Νέεσκενς και των υπολοίπων.
Βέβαια, όπως το 1954 που ήταν αουτσάιντερ κόντρα στην Ουγγαρία, η Δυτική Γερμανία βρήκε τον τρόπο να κατακτήσει το τρόπαιο απέναντι στους μαγικούς «οράνιε».
Ο νικητής
Η Δυτική Γερμανία. Προηγουμένως έγινε αναφορά στους Ολλανδούς, όμως και τα «πάντσερ» δεν πήγαιναν πίσω. Φραντς Μπεκενμπάουερ, Γκερντ Μίλερ, Ούλι Χένες, Πολ Μπράιτνερ, Βόλφγκανγκ Όβερατ, Ζεμ Μάιερ και Μπέρτι Φογκτς ήταν μερικοί από τους άσους του Χέλμουτ Σεν. Γνώρισε μόλις μια ήττα σε ολόκληρη τη διοργάνωση, ανώδυνη βαθμολογικά αλλά επώδυνη σε θέμα γοήτρου, αφού ο αντίπαλος ήταν η… Ανατολική Γερμανία.
Ο τελικός
Το διάστημα 1970-1976 το Κύπελλο Πρωταθλητριών ανήκε είτε σε Ολλανδούς είτε σε Δυτικογερμανούς. Σε εθνικό επίπεδο, επίσης, οι δύο χώρες διέθεταν τις κορυφαίες ομάδες. Το εναρκτήριο λάκτισμα ήταν για τους «οράνιε» και μετά από ένα λεπτό άρτιου passing game, ο Κρόιφ ανατράπηκε εντός περιοχής από τον Χένες και ο Νέεσκενς ευστόχησε στο πέναλτι. Η συνέχεια, πάντως, ανήκε στους πρωταθλητές Ευρώπης του 1972 με το πέναλτι του Μπράιτνερ στο 26’ και το γκολ του Μίλερ στο 43’, που έγραψε το τελικό 2-1.
ΔΥΤΙΚΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ (Χέλμουτ Σεν): Μάγερ, Φογκτς, Σβάρτσενμπεκ, Μπεκενμπάουερ, Μπόνοφ, Χένες, Γκραμπόφσκι, Όφερατ, Μίλερ, Χέλτσενμπάιν.
ΟΛΛΑΝΔΙΑ (Ρίνους Μίχελς): Γιόνγκμπλουντ, Σουρμπίρ, Χάαν, Ρισμπέργκεν, Κρολ, Γιάνσεν, Βαν Χάνεγκεμ, Νέεσκενς, Ρεπ, Κρόιφ, Ρέζενμπρικ.
https://www.youtube.com/watch?v=gQ7dK7v4Jpc
Ο πρώτος σκόρερ
Ο Γκζέγκοζ Λάτο. Συνέβαλε τα μέγιστα με τα 7 γκολ του, προκειμένου η Πολωνία να καταλάβει για πρώτη φορά στην ιστορία της την 3η θέση σε Παγκόσμιο Κύπελλο. Το τελευταίο του στον μικρό τελικό με τη Βραζιλία (1-0 το σκορ) είναι ίσως το πιο σημαντικό στα χρονικά των «μπιάλο-τσέρβονι» (μτφρ. «ερυθρόλευκοι»).
Η έκπληξη
Η νίκη της Ανατολικής επί της Δυτικής Γερμανίας. «Εάν στον τάφο μου γράφει ‘Αμβούργο, 1974’, όλοι θα ξέρουν ποιος κείτεται από κάτω», δήλωσε ο Γίργκεν Σπάρβασερ, ο σκόρερ του μοναδικού γκολ της αναμέτρησης που έκρινε ποια από τις δύο θα καταλάμβανε την πρωτιά του ομίλου του 1ου γύρου. Η τρομοκρατική οργάνωση Μπάαντερ Μάινχοφ είχε απειλήσει με επιθέσεις και απαγωγές, εξ ου και η παρουσία ελικοπτέρου, ελεύθερων σκοπευτών κτλ.
Το γεγονός
Η ανάδειξη του Γιόχαν Κρόιφ και σε εθνικό επίπεδο. Με την καταλυτική καθοδήγηση από τον ανεπανάληπτο Ρίνους Μίχελς, ο Ολλανδός έγινε ακόμη πιο… Ιπτάμενος. Από κοντά και οι υπόλοιποι «οράνιε», σε ένα σύστημα που ουσιαστικά καταργούσε τις σταθερές θέσεις που είχε ο κάθε παίκτης μέχρι εκείνη την εποχή.
Η φωτογραφία
Η στιγμή που η Γερμανία… χωρίστηκε ακόμη περισσότερο