Ο Superman παγίδεψε τους Σαϊεντολόγους με Ελληνική μυθολογία

Ο Christopher Reeve, ο άνθρωπος που ταυτίστηκε όσο κανένας με τον ρόλο του Superman, είχε μία περίοδο στη ζωή του όπου αναζητούσε βαθύτερες απαντήσεις. Ήταν νέος, γεμάτος ερωτήσεις για τον κόσμο και τον εαυτό του, και ήθελε να εξερευνήσει πνευματικά μονοπάτια. Ένα από αυτά ήταν και η Σαϊεντολογία, η πολυσυζητημένη θρησκευτική οργάνωση που προσέλκυε πολλούς αστέρες του Χόλιγουντ εκείνη την εποχή.

Ο Reeve περιγράφει στη βιογραφία του ότι αποφάσισε να δοκιμάσει το περίφημο “auditing”, μια από τις βασικές διαδικασίες της Σαϊεντολογίας που υποτίθεται ότι βοηθά κάποιον να θυμηθεί εμπειρίες από προηγούμενες ζωές. Ήθελε να δει πόσο «βαθιά» μπορούσε να πάει αυτή η αναζήτηση ή αν ήταν απλώς μια ψευδαίσθηση που τρεφόταν από την πίστη των συμμετεχόντων.

Σε μια από τις συνεδρίες, αποφάσισε να πει ψέματα. Ξεκίνησε να αφηγείται μια «ανάμνηση» από μία υποτιθέμενη προηγούμενη ζωή, αλλά αντί να αυτοσχεδιάσει, διάλεξε κάτι πιο ενδιαφέρον: μία ιστορία κατευθείαν από την ελληνική μυθολογία. Περιέγραψε γεγονότα, χαρακτήρες και σκηνικά που είχαν πάρει απευθείας από αρχαίους μύθους, χωρίς φυσικά να το αποκαλύψει.

Προς έκπληξή του, οι υπεύθυνοι του auditing τον πήραν εντελώς στα σοβαρά. Όχι μόνο δεν αναγνώρισαν την πηγή, αλλά ενθουσιάστηκαν με το «βάθος» και την «καθαρότητα» της προηγούμενης ζωής του. Ήταν η στιγμή που ο Reeve ένιωσε ότι το παιχνίδι τελείωσε. Όπως παραδέχτηκε αργότερα, εκείνη η εμπειρία τον απογοήτευσε βαθιά. Αν πίστεψαν τόσο εύκολα μια ιστορία που κάθε μέσος φοιτητής κλασικής φιλολογίας θα αναγνώριζε, τι άλλο μπορούσαν να πιστεύουν;

Έφυγε αμέσως από τη Σαϊεντολογία, σταμάτησε κάθε επαφή και δεν την ξαναπλησίασε ποτέ. Για εκείνον, ήταν μια απομυθοποίηση, ένα μάθημα για το πώς η πίστη μπορεί να καταλήξει ευπιστία όταν δεν συνοδεύεται από κρίση και γνώση.

Η ιστορία αυτή έγινε γνωστή μέσα από την αυτοβιογραφία του, «Still Me», και έκτοτε επανέρχεται συχνά ως απόδειξη ότι ακόμη και οι πιο λαμπεροί οργανισμοί του Χόλιγουντ μπορούν να παγιδευτούν από την ανάγκη του ανθρώπου να πιστεύει – ακόμα κι όταν αυτό που του προσφέρεις είναι… ο Περσέας ή ο Οδυσσέας.