«Τα πράγματα είναι σοβαρά. Δεν είμαστε όπως παλιά…»
Από το πρωί το σιγουτραγουδάω (ναι, τόσο αρχαίος είμαι…). Γιατί όμως μου καρφώθηκε το τραγουδάκι; Γι’ αυτά που βλέπω να «βγαίνουν» στον αφρό το τελευταίο διήμερο.
Εγώ, συριζαίικες κρίσεις περί συμπόρευσης επιχειρηματικών κέντρων από Σαλονίκη και Πειραία, δεν κάνω. Εγω στη λογική του στιχουργού θα μείνω: Ιβάν και Σύριζα, σχέση που δεν είναι πλέον όπως παλιά. De facto. Από τη μπούκα του με το κουμπούρι στο ματς με την ΑΕΚ, το πράγμα «πάγωσε».
Τελείως και… εκατέρωθεν. Από τότε και οι κυβερνητικοί άρχισαν να παίρνουν αποστάσεις, στέλνοντας μηνύματα. Για την ακρίβεια, απαντώντας σε αυτά που έστελνε ο Ιβάν. Μια το στοπ (από την αμερικάνικη πρεσβεία…) για το λιμάνι της Θεσσαλονίκης, μια το πρωτάθλημα και ο τρόπος που εξελίχτηκε, τον είχαν… εξαγριώσει. Υπήρξε ένα μορατόριουμ σιωπής – και δείγμα καλής θέλησης – για το μακεδονικό (κιχ δεν έβγαλε ο Ιβάν μετά τα αρχικά συλλαλητήρια), αλλά και αυτό δεν ήταν αποτελεσματικό, δίνοντας χώρο δράσης σε άλλες… δυνάμεις.
Για να φτάσουμε ως τις ανακοινώσεις και τα non-papers. Τι είπατε; Δεν έχουν σχέση όλ’ αυτά με το ποδόσφαιρο; Καλά, αλλάξτε πλευρό τώρα και σκεπαστείτε…