Αν μη τι άλλο, ο μπασκετικός Ολυμπιακός έχει… ταλέντο στο να κάνει τη ζωή του δύσκολη στην Euroleague. Είτε σε play-offs είτε σε Final 4.
Φέτος ειδικά, παρόλο που το δημιούργημα του Μπαρτζώκα ώρες ώρες φαντάζει άρτιο, η ζημιά γίνεται από έναν και μόνο εσωτερικό εχθρό. Την αλαζονεία του.
Ο μοναδικός τρόπος για να γνωρίσει την ήττα η ομάδα του Πειραιά είναι να πέσει στην παγίδα της αλαζονείας. Κάτι τέτοιο συνέβη και στο Game 2 με τη Φενέρ στο Σ.Ε.Φ (78-82). Συνέβη και νωρίτερα στη regular season με Βαλένθια, Βιλερμπάν και Ερυθρό Αστέρα. Το πάθημα δεν έχει γίνει ακόμα μάθημα…
Το 24-10 της πρώτης περιόδου σε ένα φλεγόμενο στάδιο προκάλεσε αυθόρμητες αντιδράσεις από τους φίλους της ομάδας, οι οποίες είχαν να κάνουν με «περίπατο», «βόλτα στο πάρκο», «έλα μωρέ, χαλαρά το έχουμε».
Με ένα μαγικό τρόπο, αυτές οι προσδοκίες πέρασαν στους παίκτες. Οι 24 πόντοι της πρώτης περιόδου έδωσαν τη θέση τους στους 33 των δύο επόμενων και το καμπανάκι ήχησε.
Ο Ιτούδης θωράκισε την ρακέτα του ελέγχοντας τα ριμπάουντ, βρήκε λύσεις με τους Έντουαρντς και Ντόρσεϊ και όχι μόνο ροκάνισε τη διαφορά, αλλά πέρασε και μπροστά με συν πέντε (58-63).
Ωστόσο, εκεί δημιουργήθηκε ένα άλλο συναίσθημα στις κερκίδες: Αυτό της ψυχραιμίας. Οι «ερυθρόλευκοι» πέρασαν μπροστά, διαχειρίστηκαν το προβάδισμα και θα έφταναν στο 2-0, αν δεν υποτιμούσαν ξανά – για δεύτερη φορά σε ένα ματς – την κατάσταση.
Οι Τούρκοι βρήκαν ξανά λύσεις πατώντας στα λάθη δημιουργίας των Πειραιωτών και πλέον η σειρά μεταφέρεται στην Πόλη, με τον Ολυμπιακό να χρειάζεται ένα διπλό.
Ολυμπιακός: Κι όμως γυρίζει
Είναι λογικό, μετά από τέτοια ήττα – αυτοκτονία να δημιουργείται μια καταστροφολογία. Ότι δεν μπορεί η ομάδα, ότι θα κάνει το 2/2 η Φενέρ και ότι θα… χαιρετήσει τη διοργάνωση.
Σας θυμίζουμε τις πολλές φορές που οι Πειραιώτες γύρισαν την κατάσταση. Άλλωστε, αυτό το κλαμπ έχει μια μοναδική ικανότητα να μοιράζει… ψυχοφάρμακα στους φίλους του και στο τέλος να τα καταφέρνει.
Αυτός ο Ολυμπιακός, του Σάσα, του Παπανικολάου, του Γουόκαπ και των υπόλοιπων παιδιών, μπορεί να χάσει μόνο από έναν αντίπαλο: τον ίδιο του τον εαυτό. Εφόσον παρουσιαστεί συγκεντρωμένος στην Κωνσταντινούπολη, δεν έχει να φοβάται καμία Φενέρ.
Τα υπόλοιπα από βδομάδα…