Ο Παναθηναϊκός έκλεισε τον πρώτο γύρο με 4-13, κολλημένος στις τελευταίες θέσεις και με τα προβλήματα να είναι ολοφάνερα.
Ρεαλιστικά ο μόνος στόχος που είχε ο Παναθηναϊκός ήταν να μαζέψει όσες περισσότερες νίκες μπορούσε και να βελτιώνεται από αγώνα σε αγώνα. Μπορεί να πει κάποιος ότι τον προσέγγισε; Ακόμα κι αν είμαστε στον πρώτο γύρο κι έχουμε 17 αγώνες μπροστά μας, η αλήθεια δεν αλλάζει. Ακόμα κι αν η νίκη στο ΣΕΦ έδωσε κάποια σταγονίδια υπερηφάνειας, το πρόβλημα παραμένει το ίδιο.
Θα επιμείνουμε ότι η μεγαλύτερη ανησυχία δεν έχει να κάνει με το ότι θα τερματίσει στη 16η, τη 17η ή τη 18η θέση ο Παναθηναϊκός. Αλλά με το ότι δε διαφαίνεται προοπτική σε κανένα σημείο του ορίζοντα.
Το πρόβλημα του Παναθηναϊκού δεν είναι το ότι ηττήθηκε με διαφορά 19 πόντων από τον Ολυμπιακό. Όσο κι αν «πονάει» τους φίλους της ομάδας, ο Ολυμπιακός είναι πολύ καλύτερη ομάδα, πατάει σε πολύ πιο σταθερά θεμέλια και βέβαια έχει στόχο. Ο Παναθηναϊκός δεν έχει κάποιο συγκεκριμένο στόχο πέρα από κάποια γενικόλογα που αν και απόλυτα σεβαστά και κατανοητά είναι αόριστα: «Καλή προσπάθεια, βελτίωση και ό,τι βγει».
Αυτό δεν είναι πλάνο. Δε μαρτυρά προοπτική και φυσικά δεν πείθει κανέναν ότι ο Παναθηναϊκός υπό τις παρούσες συνθήκες θα μπορέσει να βγει από το τέλμα. Το πρόβλημα αρχίζει από το ιδιοκτησιακό κομμάτι, με την απενεργοποίηση του μεγαλομετόχου και ένα πωλητήριο που υπάρχει μεν αλλά ακόμα κανείς δε μπορεί να ανακαλύψει έναν «τρελό» που σε τέτοιες εποχές θα αναλάβει μια εταιρεία ζημιογόνα.
Ακριβώς αυτό είναι το χειρότερο για τους «πράσινους». Ότι δε διαφαίνεται προοπτική, αφού δεν είναι δυνατό να διαμορφωθεί (σε περιβάλλον αβεβαιότητας για το μέλλον) ένα συγκεκριμένο πλάνο. Κι αυτό όχι μόνο θα δυσκολέψει την προσέλκυση καλών παικτών και θα διατηρήσει τα συγκεκριμένα και περιορισμένα οικονομικά αλλά θα θέσει σε κίνδυνο και την παραμονή σημαντικών παικτών. Ο Καλάθης και ο Μήτογλου (πχ) έχουν ήδη αποχωρήσει. Κανείς δεν είναι βέβαιος ότι μετά τις φετινές εμφανίσεις του Παπαγιάννη, το μέλλον του στο ΟΑΚΑ είναι τόσο σίγουρο.
Και κάτι τελευταίο: Ο κόσμος στηρίζει την ομάδα. Σέβεται την προσπάθεια που γίνεται από τον Δημήτρη Πρίφτη και τους παίκτες του παρά τα προβλήματα, ακόμα και τις αστοχίες που υπάρχουν. Σέβεται τις χαρές που έχουν πάρει και την ιστορία του Παναθηναϊκού. Αυτά στηρίζει κι αυτά χειροκροτεί αλλά αυτό το χειροκρότημα δε σημαίνει απαραίτητα και… συμφωνία με την κατάσταση.