Ο Ντέγιαν Ράντονιτς σύντομα θα προστεθεί στη λίστα των πρώην προπονητών του Παναθηναϊκού αφού απομένει η επίσημη ανακοίνωση της ΚΑΕ για τη λύση της συνεργασίας.
Τι κέρδισαν οι δύο πλευρές από τη συνεργασία; Ο Ράντονιτς αρκετά χρήματα (περίπου 800 χιλιάδες δολάρια) αφού εδώ και καιρό αυτός ήταν ο στόχος του. Ο Παναθηναϊκός δεν κέρδισε απολύτως τίποτα. Ούτε αγωνιστικά, αφού η ομάδα είναι κακή. Πολύ κακή.
Ούτε και σε κάποιο άλλο τομέα, αν και είναι αλήθεια ότι υπάρχει ένα μάθημα: Ο Ράντονιτς δεν έκανε τίποτα περισσότερο από το να δείξει στον Παναθηναϊκό πως θα τον αντιμετωπίζουν όσο συνεχίζει αυτό το βιολί με τους προπονητές, το ρόστερ, το μπάτζετ και τόσα άλλα: Ως μια καλή ευκαιρία για να βγάλουν χρήματα. Τίποτε άλλο!
Η σχέση του Παναθηναϊκού με τον Ράντονιτς ασφαλώς και δεν άρχισε καλά, επομένως ήταν αδύνατο να ολοκληρωθεί καλά! Κατ’ αρχήν η συνύπαρξη με τον Αργύρη Πεδουλάκη προκάλεσε πολλά ερωτηματικά από την πρώτη στιγμή αφού κανείς δε μπορούσε να καταλάβει πως ακριβώς θα μπορούσαν να συνεννοηθούν και να συνεργαστούν.
Δεν είναι εφικτό να προχωρήσουν τέτοια σχήματα στον Παναθηναϊκό, πολύ δε περισσότερο με τα συγκεκριμένα πρόσωπα. Ας μην επεκταθούμε.
Όλο το καλοκαίρι ο Ράντονιτς φώναζε ότι θέλει τεσσάρι και τελικά πήρε τον Πονίτκα επειδή έκανε καλό Ευρωμπάσκετ. Στη συνέχεια ήθελε ξανά τεσσάρι, διέψευδε το ενδιαφέρον για τον Ντουέιν Μπέικον τον οποίο, όμως, καλωσόρισε μετά από λίγες μέρες.
Τελικά τεσσάρι βρήκε μετά από μήνες στο πρόσωπο του Αγραβάνη κι αφού μαζί πήρε ακόμα έναν γκαρντ (τον Ματ Τόμας) αφού αποχώρησε (μέσα Φεβρουαρίου αν και είχε να παίξει από τα τέλη Οκτωβρίου) ο Άντριου Άντριους.
Σε όλο αυτό το διάστημα, ο Ράντονιτς δεν καλυπτόταν από τη διοίκηση ΕΠΙΣΗΜΩΣ ενώ γινόταν θόρυβος (χαμός για την ακρίβεια) με ονόματα πιθανών αντικαταστατών του.
ΟΥΔΕΠΟΤΕ η ΚΑΕ διέψευσε όλη τη φιλολογία, ο Μαυροβούνιος έμοιαζε με μονομάχο στην αρένα με τα θηρία αλλά δε φαινόταν να τον ενοχλεί το ζήτημα.
Όλο του το πρόβλημα ήταν να εξαργυρώσει το συμβόλαιό του (όπως και ο Άντριους) ενώ ήταν φανερό ότι είχε χάσει τους παίκτες (τα καμώματα του Μπέικον στο Ηράκλειο είναι ασχολίαστα). Δεν καιγόταν ιδιαίτερα ο Ράντονιτς: Contract is contract!
Κι εδώ είναι ο μεγάλος κίνδυνος για τον Παναθηναϊκό.
Να αντιμετωπίζεται απλώς ως ένα σκαλοπάτι για να είσαι στην Euroleague, να βγάζεις λεφτά αφού με το παρελθόν που υπάρχει στους προπονητές (όπως και στους παίκτες) οι επιλογές στενεύουν και όσες απομένουν διεκδικούν κλειστά συμβόλαια διετίας ή τριετίας.
Είδατε τι έγινε με τον Ράντονιτς, αλλά και με τον Άντριους, βλέπετε τι γίνεται με τον Γκριγκόνις κι όσο ο Παναθηναϊκός συνεχίζει να λειτουργεί σε ασταθείς βάσεις, τόσο θα πληθαίνουν αυτά τα φαινόμενα.
Απαιτείται λογική, σταθερότητα και υπομονή. Ένα συγκεκριμένο πλάνο και όχι ένα πλάνο κάθε δύο μήνες. Ζητείται ουσία και όχι επικοινωνία που βέβαια έχει αμφίβολα αποτελέσματα. Διότι με όσα γίνονται ούτε αγωνιστική ποιότητα υπάρχει ενώ το ταμείο θα αδειάζει συνεχώς με χρήματα που θα φεύγουν άσκοπα.
Ας λέγεται Λάκοβιτς ή Ποτζέκο ή Περάσοβιτς ή όπως αλλιώς θέλει ο επόμενος.