Σλούκας: «Είμαι τυχερός που γνώρισα παίκτες-θρύλους»

Συνέντευξη στο ισπανικό περιοδικό Fullbasket παραχώρησε ο άσος της Φενέρμπαχτσε, Κώστας Σλούκας. Μίλησε για τα πάντα, ενώ δεν παρέλειψε να αναφερθεί ακόμη και στην προοπτική του ΝΒΑ. 

Είπε μεταξύ άλλων:

Για τη μεταγραφή του στον Ολυμπιακό το 2008: «Δεν ήταν η μόνη επαγγελματική πρόταση που είχα τότε, ήταν όμως εκείνη που με τράβηξε περισσότερο. Δεν ήταν απλά μια σημαντική στιγμή, ήταν ένα όνειρο. Από εκεί που έπαιζα στην τέταρτη κατηγορία, βρέθηκα να μοιράζομαι το δωμάτιο με τον Παπαλουκά. Θυμάμαι ότι δεν μπορούσα καν να κοιμηθώ τις πρώτες μέρες γιατί είχα δίπλα μου κάποιον που ήταν είδωλό μου και μέχρι τότε έβλεπα μόνο στην τηλεόραση.

Πέρασα χρόνια που δεν θα ξεχάσω ποτέ. Η πρώτη Ευρωλίγκα ήταν τρομερό πώς την κατακτήσαμε. Η φάση με το buzzer beater του Πρίντεζη είναι σίγουρα μια από τις πιο επικές στιγμές στην ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ κι εγώ την έζησα από κοντά! Στη δεύτερη Ευρωλίγκα είχαμε μεγάλο ανταγωνισμό και πιστεύω ότι στο Final 4 του Λονδίνου παίξαμε μπάσκετ σε τόσο υψηλό επίπεδο που λίγες ομάδες έχουν καταφέρει να πλησιάσουν».

Για τις επιτυχίες με τους ερυθρόλευκους και τον τότε προπονητή του Ντούσαν Ίβκοβιτς: «Έχει ένα ξεχωριστό DNA ο Ολυμπιακός. Τα τελευταία 6-7 χρόνια έχει δείξει ότι είναι πολύ δύσκολο να τον κερδίσεις, ειδικά σε μεγάλους αγώνες. Έχει να κάνει με το πνεύμα των Ελλήνων παικτών που αποτελούν τον κορμό της ομάδας. Πρόκειται για μια έμφυτη ιδιοσυγκρασία που τους επιτρέπει να εμφανίζουν ένα τόσο σκληροτράχηλο σύνολο μέσα στο παρκέ. Ποτέ δεν πρέπει να τους θεωρείς “πεθαμένους”.

Τον σέβομαι πολύ, είναι από τους καλύτερους. Στην αρχή δεν με ήθελε στην ομάδα. Πέρασαν μήνες μέχρι να με εμπιστευτεί. Είναι πολύ δύσκολο όταν ξέρεις ότι δεν έχεις την εμπιστοσύνη του προπονητή σου. Δούλεψα πολύ σκληρά, όσο ποτέ, ώστε να μπορέσω να πάρω κάποια ευκαιρία μέσα από τραυματισμούς συμπαικτών μου, κάτι που δεν μου αρέσει. Τελικά κατάφερα να δείξω τις δυνατότητές μου».

Για τα πρότυπά του: «Ο Παπαλουκάς, ο Σπανούλης, ο Πρίντεζης, ο Διαμαντίδης… Αισθάνομαι τυχερός γιατί μπόρεσα να μοιραστώ αποδυτήρια με κάποιους τόσο θρυλικούς παίκτες. Αν μου το έλεγαν πριν δέκα χρόνια δεν θα το πίστευα. Με τον τρόπο τους μου δίδαξαν πολλά. Τι σημαίνει να είσαι επαγγελματίας, να έρχεσαι πρώτος στην προπόνηση και να φεύγεις τελευταίος. Μοναδικοί ηγέτες».

Για το αν η περσινή Φενέρ ήταν η τέλεια ομάδα: «Νομίζω ότι ο Παναθηναϊκός του 2009 ήταν καλύτερος από τη Φενέρ του 2017. Είχαν μια σπουδαία ομάδα με Σπανούλη, Διαμαντίδη, Γιασικεβίτσιους, Περπέρογλου, Μπατίστ… και φυσικά προπονητή τον Ομπράντοβιτς. Τον κορυφαίο».

Πάνω στη διαμάχη Ευρωλίγκας με FIBA για τα «παράθυρα» και την Εθνική: «Το θέμα δεν είναι αν είμαστε με τη μία ή την άλλη πλευρά. Στην πραγματικότητα οι παίκτες δεν έχουν κανένα λόγο για ό,τι συμβαίνει στο μπάσκετ. Δεν το καταλαβαίνω. Πρέπει να κάτσουν όλοι σε ένα τραπέζι και να σκεφτούν τι είναι καλύτερο για το άθλημα. Ένα μετάλλιο με την εθνική ομάδα είναι νομίζω το μόνο που μου λείπει».

Για τον Γιάννη Αντετοκούνμπο και το δικό του μέλλον στο ΝΒΑ: «Προφανώς θα είναι πιο εύκολο με αυτόν στην ομάδα. Είναι ένας απίστευτος παίκτης. Ειλικρινά, πιστεύω ότι δεν θα επιβίωνα στο ΝΒΑ. Σίγουρα θα μου άρεσε να παίξω εκεί, αλλά έχω την αίσθηση ότι ο ευρωπαϊκός τρόπος παιχνιδιού με ευνοεί περισσότερο».