ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΥΡΛΑΚΗΣ

Έγκλημα στην Πάτρα: Ένα κεράκι είναι αρκετό

Όσα διαδραματίζονται γύρω από το τραγικό περιστατικό των τριών παιδιών μας προκαλεί αποστροφή και φανερώνει ότι η κοινωνία μας έπιασε πάτο. Γράφει ο Νίκος Μπουρλάκης

Το έγκλημα στην Πάτρα μας σόκαρε, μας έκανε να αναλογιστούμε σε τι κοινωνία ζούμε αλλά τα απόνερα το έκαναν ακόμα χειρότερο.
Το έγκλημα στην Πάτρα μας σόκαρε, μας έκανε να αναλογιστούμε σε τι κοινωνία ζούμε αλλά τα απόνερα το έκαναν ακόμα χειρότερο.
Συντάκτης: Νίκος Μπουρλάκης Χρόνος ανάγνωσης: 2 λεπτά

Το έγκλημα στην Πάτρα μας σόκαρε, μας έκανε να αναλογιστούμε σε τι κοινωνία ζούμε αλλά τα απόνερα το έκαναν ακόμα χειρότερο.

Διότι είναι αλήθεια ότι κτηνωδίες όπως αυτή στην Πάτρα θα έπρεπε πρωτίστως να μας οδηγήσουν σε περισυλλογή, σε αυτοκριτική και κυρίως σε αυτογνωσία. Ν’ αναζητήσουμε τον εαυτό μας και την πνευματική/ηθική του κάθαρση! Πιθανότατα θα έπρεπε να σκεφτούμε ότι το οφείλουμε στη μνήμη των τριών αγγελουδιών.

Την ίδια στιγμή έξω από το σπίτι της Ρούλας Πισπιρίγκου διαδραματιζόταν μια νέα κτηνωδία από «αγανακτισμένους» που ως άλλοι κυνηγοί κεφαλών έσπευδαν να απονείμουν «δικαιοσύνη» και να ζητήσουν «απολογία».

Τους έχω νέα: Υπάρχει Κράτος, έστω και με τις παθογένειές του και υπό τις δικές του συντεταγμένες θα γίνονται τα πάντα. Μπορεί να μην είμαστε ευχαριστημένοι αλλά δεν πρόκειται να το αλλάξουμε με όχλο, με κραυγές για «αυτοδικία» και μπάχαλο! Έτσι, ίσα- ίσα το κάνουμε ακόμα χειρότερο.

Όμως πιάσαμε πάτο όταν είδαμε τις εικόνες που δε μας παραπέμπουν σε αγανάκτηση αλλά στο απόλυτο «μπάχαλο», στο «χαβαλές να γίνεται», νοοτροπίες τόσο ταιριαστές με τις παθογένειες του Κράτους που αναφέραμε πριν.

Έξω από το σπίτι της κατηγορούμενης για το φόνο της μικρής Τζωρτζίνας, διαδραματίζονταν σκηνές ντροπής. Έβλεπα ανθρώπους να γελούν στο στυλ «ε ρε τι γίνεται εδώ, χαμός», κάποιους άλλους να βλέπουν τη «μεγάλη ευκαιρία» και να πλουτίζουν πουλώντας σουβλάκια στους αγανακτισμένους που χλαπάκιαζαν ευχαρίστως, σέλφι, live video με το τηλέφωνο, στη λογική ότι «είμαι κι εγώ εδώ».

Να μαζέψεις like από το θάνατο παιδιών! Πραγματικά πόσο στον πάτο βρίσκεσαι αγανακτισμένε μου;

Δεν αρκούσε να πας έξω από το σπίτι και να αφήσεις ένα λουλούδι ή να ανάψεις ένα καντηλάκι; Ή να προσευχηθείς στη μνήμη τους στην ενορία σου, στο σπίτι σου; Ή ακόμα κι αν δεν πιστεύεις, να συνεισφέρεις με την ευγενική κι ευλαβική σιωπή σου, την αυτοκριτική και την περισυλλογή σου;

Μήπως να σκεφτείς ότι θα πρέπει να εγκαταλείψεις αυτή τη νοοτροπία; Στην Πάτρα γράφτηκε μια μαύρη σελίδα της κοινωνίας που αντί να μας οδηγήσει στο να αλλάξουμε κάποια πράγματα, για ακόμα μια φορά έβγαλε στην επιφάνεια το χειρότερό μας πρόσωπο.

Για να μη γυρίσω το χρόνο λίγα 24ωρα πίσω όταν σε τηλεοπτικό κανάλι, ο Νίκος Ευαγγελάτος έβγαινε με ολόγραμμα του νεκρού παιδιού στο στούντιο! Μια ακόμα εικόνα ντροπής που σε κάνει να αναρωτιέσαι αν πραγματικά υπάρχει και πιο κάτω

Exit mobile version