Πιθανότατα οι περισσότεροι θα πουν ότι ο Γιώργος Λιμνιάτης αποτελεί έναν αθεράπευτα ρομαντικό σε μια εποχή στυγνού επαγγελματισμού. Αλλά υπάρχουν ενστάσεις.
Όσοι άκουσαν τα λόγια που είπε ο Γιώργος Λιμνιάτης μετά την ήττα της ΑΕΚ από τον Προμηθέα στην Πάτρα, προφανώς και αισθάνθηκαν την ανάγκη να τον χειροκροτήσουν. Ή έστω να του πουν ένα «μπράβο». Διότι πολύ απλά απέδειξε ότι υπάρχουν άνθρωποι που βάζουν τις ηθικές αξίες πάνω από το βιογραφικό τους.
Η περσόνα του ασίσταντ που αναζητά την ευκαιρία για «να τρουπώσει» (που έλεγε και ο Κώστας Βουτσάς) δεν είναι σπάνια. Αντιθέτως, έστω και με την υπερβολή, έχει αναπτυχθεί κι εμφανιστεί ποικιλοτρόπως. Ο Λιμνιάτης είχε την ευκαιρία να γίνει πρώτος προπονητής της ΑΕΚ μετά το τέλος της συνεργασίας με τον Ηλία Παπαθεοδώρου. Του το ζήτησαν από τη διοίκηση. Του είπε και ο μέχρι πρότινος κόουτς της ΑΕΚ (εκείνος που τον είχε φέρει στην ομάδα) να αναλάβει.
Όσοι γνωρίζουν τον Γιώργο Λιμνιάτη, από τότε που αγωνιζόταν, βεβαίωναν για την απόφασή του. Ήταν βέβαιοι ότι δεν θα αναλάμβανε μετά τον Παπαθεοδώρου. Διότι σε κάποια πράγματα είναι ξεκάθαρος. Τα ακολουθεί κι αποτελούν τη στάση ζωής του.
Όπως είπε και ο ίδιος, πιθανότατα να μη ξαναβρεί ποτέ στην καριέρα του την ευκαιρία να κοουτσάρει μια ομάδα σαν την ΑΕΚ. Το βέβαιο είναι ότι δεν πήγε απέναντι στις αρχές του. Κι αυτό τον τιμά…
Για άλλους είναι «τρελός». Για άλλους «ρομαντικός»… Μπορούν να τον χαρακτηρίσουν όπως ακριβώς θέλουν για την απόφασή του. Το σίγουρο είναι ότι «θα κοιμάται ήσυχος τα βράδια» όπως είπε κι εκείνος.
Και είναι σίγουρο επίσης ότι ο Λιμνιάτης κέρδισε ήδη το βραβείο ήθους της σεζόν. Προφανώς αποτελεί και λαμπρό παράδειγμα για το Σύνδεσμο Προπονητών προκειμένου να «ενημερώσει» τα μέλη του. Διότι ανέβασε στα ύψη το θεσμό του προπονητή.
Και σίγουρα δείχνει σε όλους ένα διαφορετικό δρόμο. Δύσκολο, σίγουρα. Αλλά που σε κάνει να σκεφτείς πόσο διαφορετικός θα ήταν ο κόσμος αν τον ακολουθούσαν όλοι.