Ο Ολυμπιακός επέστρεψε κι αυτό είναι το σημαντικό

Το είχα γράψει πολλές φορές κατά τη διάρκεια της σεζόν ότι ο φετινός Ολυμπιακός είναι μια ομάδα με πολλές δυνατότητες.

Κι επειδή τα γραπτά μένουν, είχα αναφέρει ότι ο Ολυμπιακός έκανε «ενδιαφέρουσα τη νέα εποχή από την πρεμιέρα» αναφερόμενος στη μετά- Σπανούλη περίοδο και στην εικόνα που παρουσίασε η ομάδα (όχι μόνο αγωνιστικά) μετά την αποχώρηση του θρύλου του, που άλλαξε την ιστορία του. Αυτό την 1^η Οκτωβρίου.

Ακριβώς μια εβδομάδα αργότερα και μετά τη νίκη επί της Ρεάλ Μαδρίτης είχα αναφέρει ότι ο Ολυμπιακός «δίνει το δικαίωμα για όνειρα στους φίλους του». Για την ακρίβεια είχα αναφέρε: «Και στους τρεις αγώνες που έχει δώσει ως τώρα ο Ολυμπιακός αν και είναι νωρίς, σίγουρα πείθει ότι το ταβάνι του είναι πολύ υψηλό»

Ακόμα και έξι μέρες μετά όταν ηττήθηκε στο «Παλάου Μπλαουγκράνα» από την Μπαρτσελόνα, επέμενα ότι «ο Ολυμπιακός έδειξε ότι έχει προοπτική». Διότι πολύ απλά «στην Βαρκελώνη ο Ολυμπιακός παρουσιάστηκε πανέτοιμος όχι απλώς να κοιτάξει στα μάτια την Μπαρτσελόνα αλλά να της ξεκαθαρίσει σε κάθε τόνο ότι την αμφισβητεί».

Κι άλλα πολλά, όμως βρήκα τα πλέον αντιπροσωπευτικά. Και η αλήθεια είναι ότι στην πορεία της σεζόν, ο Ολυμπιακός βρήκε τις ισορροπίες του και ο Γιώργος Μπαρτζώκας πέρασε τα δικά του δεδομένα.

Γι’ αυτό άλλωστε παραμονή Χριστουγέννων έκανα λόγο για «τη μεγάλη επιστροφή που έχει ονοματεπώνυμο» εννοώντας φυσικά τον Γιώργο Μπαρτζώκα. Και μετά το διπλό στο Μόναχο επί της Μπάγερν, όταν άρχισε να φαίνεται καθαρά το πλεονέκτημα έδρας είχα υπογραμμίσει «τη σιγουριά που βγάζει ο Γιώργος Μπαρτζώκας»

Όλα τα παραπάνω δεν έχουν να κάνουν με προσωπική δικαίωση αλλά με τη ξεκάθαρη εικόνα που έβγαλε ο Ολυμπιακός στη διάρκεια της σεζόν. Είχε αρχή, μέση και τέλος όπως και συγκεκριμένη λογική στο παιχνίδι του. Έκανε τα διαγράμματά του (όπως κάθε ομάδα) αλλά σε γενικές γραμμές έπεισε ότι εκείνο που κατέκτησε, το πλεονέκτημα έδρας, θα μπορούσε να το έχει πάρει ακόμα και με τις ομάδες της Ρωσίας μέσα στο κόλπο.

Τέλος σε μια δύσκολη τριετία

Ο Ολυμπιακός επανεμφανίζεται σε πλέι οφ μετά το 2018 κι αφού μεσολάβησαν τρία δύσκολα χρόνια. Τα δύο είχαν να κάνουν με ένα προσωρινό πρόβλημα το οποίο λύθηκε και οι αδερφοί Αγγελόπουλοι λειτουργούν στην ομάδα όπως πραγματικά θέλουν.

Το τρίτο (το περσινό δηλαδή) είχε να κάνει με τα «απόνερα» του «μέχρι τέλους» το οποίο επέβαλλε στην ομάδα να μην αγωνίζεται στην Basket League. Και βέβαια η έλλειψη αγώνων και ρυθμού, οδήγησε στην αγωνιστική κατάρρευση από τον Φεβρουάριο και μετά, αφού θα θυμάστε ότι μέχρι τότε ο Ολυμπιακός ήταν σταθερά στην οχτάδα αλλά και στις «παρυφές» της τετράδας.

Το καλοκαίρι και μετά την απόφαση του Βασίλη Σπανούλη να αποχαιρετήσει, ο Γιώργος Μπαρτζώκας κλήθηκε να φτιάξει τη νέα εποχή της ομάδας και στην ουσία να «χτίσει» με τα δικά του υλικά. Πραγματικά, ο Ολυμπιακός που βλέπουμε φέτος είναι πιο κοντά στη φιλοσοφία και τη λογική του κόουτς απ’ ότι πέρυσι.

Ακόμα κι αν μερικές αποφάσεις του κατά τη διάρκεια των αγώνων αμφισβητήθηκαν (άδικα στη πλειοψηφία τους κατά τη γνώμη μου) τελικά απέδειξε ότι έχει τον έλεγχο της ομάδας και κυρίως εμπιστοσύνη στον εαυτό του. Πήρε κρίσιμους αγώνες με τον Σλούκα στον πάγκο ή μέσα στο παρκέ στα τελευταία λεπτά. Το ίδιο, αντίστοιχα, με τον Ντόρσεϊ και πάει λέγοντας.

Ήταν η απόδειξη ότι έχει τον έλεγχο στην ομάδα και αισθανόταν σιγουριά για τις κινήσεις του.

Το πλεονέκτημα έδρας δίνει πόντους στον Ολυμπιακό για επιστροφή σε φάιναλ φορ αλλά όχι και σιγουριά. Ειδικά αν απέναντί του βρεθεί η Εφές που είναι και το πιθανότερο σενάριο μέχρι στιγμής. Δεν είναι μόνο ότι έχει νικήσει τον Ολυμπιακό στους έξι από τους τελευταίους επτά αγώνες (και τον έναν τον έχασε μετά από τρίποντο του Σλούκα στο τελευταίο δευτερόλεπτο) αλλά και το ότι είναι ο λιγότερο επιθυμητός αντίπαλος σε πλέι οφ, αν έχεις πλεονέκτημα έδρας (ταπεινή μου άποψη τουλάχιστον)

Ολυμπιακός και πλεονέκτημα έδρας σε πλέι οφ

Ας δούμε την παρουσία του Ολυμπιακού στα πλέι οφ της Euroleague. Με την υποσημείωση ότι σε αυτή τη διαδικασία έχει τέσσερις ήττες εντός έδρας: Από Ζαλγκίρις στο Game 1 της περιόδου 2017-2108, από Εφές στο Game 2 της σεζόν 2016-2017, από ΤΣΣΚΑ Μόσχας και Μπασκόνια επίσης στο Game 2 το 2008 και το 2007 αντίστοιχα.

Σε αυτές τις δύο τελευταίες σειρές, η πρόκριση κρινόταν στις δύο νίκες. Στη 13^η παρουσία του σε πλέι οφ (όσες και ο Παναθηναϊκός και η Μπαρτσελόνα ενώ μόνο η ΤΣΣΚΑ έχει περισσότερες) θα έχει το πλεονέκτημα έδρας για 7^η φορά.

Το έχει αξιοποιήσει τέσσερις φορές ενώ πήγε στράφι δύο: Το 2011 κόντρα στη Σιένα και το 2018 απέναντι στην Ζαλγκίρις. Παρεμπιπτόντως οι «ερυθρόλευκοι» έχουν έξι προκρίσεις σε φάιναλ φορ, τις δύο με μειονέκτημα έδρας: Το 2012 με τη Σιένα και το 2015 με την Μπαρτσελόνα.

2017-2018         Ολυμπιακός- Ζαλγκίρις 1-3

2016-2017         Ολυμπιακός- Εφές 3-2

2014-2015         Μπαρτσελόνα- Ολυμπιακός 1-3

2013-2014         Ρεάλ Μαδρίτης- Ολυμπιακός 3-2

2012-2013         Ολυμπιακός- Εφές 3-2

2011-2012         Σιένα- Ολυμπιακός 1-3

2010-2011         Ολυμπιακός- Σιένα 1-3

2009-2010         Ολυμπιακός- Πρόκομ 3-1

2008-2009         Ολυμπιακός- Ρεάλ Μαδρίτης 3-1

2007-2008         ΤΣΣΚΑ Μόσχας- Ολυμπιακός 2-1

2006-2007         Μπασκόνια- Ολυμπιακός 2-0

2005-2006         Μακάμπι Τελ Αβίβ- Ολυμπιακός 2-1

*To Part Ι στον τίτλο έχει να κάνει με το ότι όλοι περιμένουν το Part II: Την πρόκριση.