Είναι γεγονός ότι ο Ολυμπιακός έχασε την ευκαιρία στο Μονακό να καθαρίσει την πρόκριση και πλέον πάμε για «τελικό» στο ΣΕΦ.
Μπορούσε να έχει νικήσει ο Ολυμπιακός αλλά πλέον αυτό είναι παρελθόν. Και το παρελθόν σε τέτοιες καταστάσεις δεν έχει καμία σημασία. Δεν εξετάζεις ποτέ «τι έγινε» αλλά σε απασχολεί μόνο το «τι πρέπει να γίνει»
Αν δούμε εντελώς ψυχρά την κατάσταση ο Ολυμπιακός βρίσκεται σε μια θέση που πολύ θα ήθελε από την αρχή της χρονιάς: Να διεκδικεί πρόκριση στο φάιναλ φορ έχοντας τον καθοριστικό αγώνα στην έδρα του.
Αλήθεια αν ρωτούσατε προπονητές και παίκτες, τον Σεπτέμβριο, αν θα επιθυμούσαν να βρίσκονται στη θέση που βρίσκονται τώρα, τι θα σας απαντούσαν;
Οι Πειραιώτες έχουν μπροστά τους την προοπτική του φάιναλ φορ. Στην έδρα τους. Με τον κόσμο τους. Και με παρακαταθήκη την εξαιρετική τους πορεία όλη αυτή τη χρονιά.
Σχόλια και προτροπές που θυμίζουν δεκαετία ’90 αλλά και «βεντέτες» με τον Κέβιν Ντουράντ (ξεπεράστηκε κάθε όριο γελοιότητας στα διάφορα σχόλια) αποτελούν κακέκτυπα παλαιότερων εποχών όταν οι εφημερίδες έπαιζαν το ρόλο του «τελάλη» ώστε να δημιουργηθεί καυτή ατμόσφαιρα.
Ο Γιώργος Μπαρτζώκας και οι παίκτες του έχουν μια σοβαρή δουλειά μπροστά τους.
Και γι’ αυτή τη δουλειά απαιτείται η κατάλληλα προετοιμασία, η απαραίτητη συγκέντρωση και φυσικά η προσαρμογή στις απαιτήσεις της περίστασης.
Ο Ολυμπιακός πρέπει να επιβάλλει το παιχνίδι του και το ρυθμό του. Πρέπει να βρει περισσότερες βοήθειες (το αναλύσαμε παραπάνω) και να αντιμετωπίσει την κατάσταση «ψυχρά», χωρίς συναισθήματα και χωρίς το μυαλό να βρίσκεται στο «τι έγινε στους προηγούμενους αγώνες».
Επιμένω σε αυτή τη «ψυχρή λογική». Την αναφέρω συνέχεια διότι πρέπει να επικρατεί σε αυτές τις καταστάσεις.
Είναι αλήθεια όμως ότι θα πρέπει να βρει ο Ολυμπιακός περισσότερες σταθερές στο παιχνίδι του.
Όπως είχαμε ξαναγράψει ο πρώτος που πρέπει ν’ ανέβει γιατί όσο συνεχίζει τις «χαμηλές πτήσεις» τόσο προσθέτει προβλήματα στον Ολυμπιακό, είναι ο Τάιλερ Ντόρσεϊ.
Με 5/22 τρίποντα και 9/24 δίποντα (14/46 σουτ συνολικά) αλλά και 1/3 βολές, ο Ντόρσεϊ δε δίνει στον Ολυμπιακό αυτά που περιμένουν. Το δεδομένο της αμυντικής του αδυναμίας κάνει το πρόβλημα ακόμα μεγαλύτερο διότι δεν «απαντά» με επιθετικές λύσεις.
Η προσδοκία φυσικά έχει να κάνει με το να «ξεσπάσει» ο Ντόρσεϊ στον πέμπτο αγώνα διότι τότε δεδομένα θα αλλάξει επίπεδο και ο Ολυμπιακός.
Επίσης ο Σακίελ ΜακΚίσικ είναι ο παίκτης που έρχεται και αλλάζει το ρυθμό του αγώνα κι έχει προσφέρει πολλά στους «ερυθρόλευκους» στη διάρκεια της Regular Season.
Με εξαίρεση το Game 1, στα υπόλοιπα είναι εξαφανισμένος. Και ειδικά στον τρίτο και στον τέταρτο αγώνα που είναι σα να μην έπαιξε καν.
Επίσης ο Λιβιό Ζαν Σαρλ δεν ανταποκρίνεται σταθερά όπως θα ήθελαν στο διάστημα που χρειάζεται να πάρει ανάσες ο Φαλ. Ο Γάλλος είχε ένα καλό Game 1, ένα υποφερτό Game 3 όμως στους άλλους δύο αγώνες φάνηκε πολύ η απουσία του Χασάν Μάρτιν.
Τα υπόλοιπα «ηρωικά» είναι για λαϊκή κατανάλωση γιατί ο Ολυμπιακός έχει μπροστά του ένα μεγάλο στόχο.
Και μια ομάδα που αισθάνεται ότι ήδη έχει «προκριθεί» αφού κάμποσους μήνες πριν βρισκόταν στο Eurocup, δεν ασχολιόταν κανείς μαζί της και τώρα απέχει κι εκείνη 40 λεπτά από το φάιναλ φορ. Κι ας έχει τον καθοριστικό αγώνα εκτός έδρας.
Κι αυτό είναι ένα θέμα συζήτησης αφού οι Γάλλοι παίζουν πολύ καλύτερα εκτός έδρας. Και ο Ολυμπιακός σίγουρα θα είναι έτοιμος γι αυτό.