Πριν το πρώτο τζάμπολ της Euroleague είχα καταγράψει τον ρεαλιστικό στόχο των δύο ελληνικών ομάδων. Ο Ολυμπιακός δεν μου… γέμιζε το μάτι. Και δεν ανατρέχω στα γραφόμενά μου για να μιλήσω περί προσωπικής δικαίωσης, αλλά γιατί- επιτρέψτε μου- θεωρώ ότι ήμουν απόλυτα ακριβής.
«Κάθε ένσταση δεκτή αλλά κατά την ταπεινή μου άποψη ο Ολυμπιακός έχει πέσει στην 3η ταχύτητα. Σε πρώτη φάση και με δεδομένα τα ζητήματα που έχει να αντιμετωπίσει, αυτό φαίνεται τουλάχιστον» έγραψα. Και η ομάδα που είδαμε στην Γαλλία αυτό πιστοποίησε. Οτι είναι ομάδα 3ης ταχύτητας. Οτι το συγκεκριμένο ρόστερ (για να το πω περισσότερο… λαϊκά) δεν έχει καμία σχέση με την Euroleague.
Απέχει πολύ από το επίπεδο της διοργάνωσης και περισσότερο προσεγγίζει το Eurocup. Αυτή είναι η αλήθεια… Κι αν δεν υπάρξουν αλλαγές- πολύ φοβάμαι- ότι θα υπάρξουν ακόμα χειρότερες βραδιές για τους Πειραιώτες.
Κοντολογίς, αν πραγματικά θέλουμε να μιλήσουμε σοβαρά για μέλλον στην διοργάνωση θα πρέπει να υπάρξουν δραστικές αλλαγές. Πρώτα στον Ντέιβιντ Μπλατ που- με όλο τον σεβασμό- φαίνεται ότι με το συγκεκριμένο υλικό δεν μπορεί να παίξει το μπάσκετ που θέλει.
Ενίσχυση για να μιλήσουμε σοβαρά
Δεύτερον στο ρόστερ. Ο Ολυμπιακός χρειάζεται οπωσδήποτε ενίσχυση στην περιφέρεια. Και εννοώ να πάρει έναν κανονικό άσο ή κανονικούς παίκτες. Δεν ξέρω αν ο Μπάλντγουϊν ή ο Τσέρι είναι τόσο κακοί παίκτες ή αν δεν κολλάνε με την ομάδα, αλλά το αποτέλεσμα είναι το ίδιο… Που δεν βολεύει την ομάδα τους.
Σε ό,τι αφορά στο 5, ο Μιλουτίνοφ είναι ΤΡΟΜΕΡΑ ΕΚΤΕΘΕΙΜΕΝΟΣ. Κι εκεί χρειάζεται ενίσχυση… Κι αυτά φαίνονταν απο τα φιλικά.
Το κενό στο 3 είναι υπαρκτό αλλά σε πρώτη φάση προέχει το 1 και το 5 που είναι οι μεγάλες πληγές του Ολυμπιακού.
Και κάτι τελευταίο: Είναι κρίμα για τον Σπανούλη και τον Πρίντεζη μετά από τέτοια καριέρα να περνάνε αυτό…
Διαβάστε όλα τα μπλογκ του συντάκτη εδω
Κάντε follow στο Sportime
Κάντε like στην σελίδα του Sportime στο Facebook
Aκολουθήστε το Sportime στο Instagram