Μπορούμε να δεχτούμε ότι το σουτ τριών πόντων του Κώστα Παπανικολάου που έστειλε τον αγώνα του Ολυμπιακού με την Μπασκόνια στην παράταση (και μετά δεν χρειαζόταν να ψάξουμε και πολύ για το ποιος θα νικήσει, ήταν ξεκάθαρο που έγερνε η πλάστιγγα) ήταν τυχερό.
Μόνο που δεν παίζει απολύτως κανένα ρόλο… Θεωρώ- όπως και πολλοί από εσάς φαντάζομαι- ότι την τύχη σου την προκαλείς. Ότι η τύχη ευνοεί τους τολμηρούς.
Και ο Ολυμπιακός πάλεψε να γυρίσει έναν αγώνα που είχε…στραβώσει από την αρχή. Η μάλλον πριν το τζάμπολ κιόλας όταν ο καλύτερος παίκτης του στο τελευταίο διάστημα. Νίκολα Μιλουτίνοφ, έμεινε εκτός αγώνα λόγω υψηλού πυρετού.
Στο πρώτο ημίχρονο ειδικά ο Ολυμπιακός ήταν εκτός κλίματος… Αφησε την Μπασκόνια να κάνει το παιχνίδι της, δεν πίεσε καθόλου, έκανε τους αντιπάλους του (που είχαν επίσης σοβαρές απώλειες του Γκρέιντζερ και του Σενγκέλια) να αισθάνονται άνετα!
Τα 16/18 δίποντα (!!!) και οι 47 πόντοι που πέτυχαν οι φιλοξενούμενοι στο πρώτο μέρος τα λένε όλα…
Εκτός αυτών οι Βάσκοι πήραν 11 πόντους από αιφνιδιασμό και άλλους τόσους από λάθη αντιπάλου (ο Ολυμπιακός είχε 2 και 3 αντίστοιχα στις κατηγορίες αυτές) αλλά και 28 από τους 47 πόντους μέσα από το «ζωγραφιστό»!
Οι γηπεδούχοι άρχισαν να πιέζουν περισσότερο στην επανάληψη, έκαναν τους Βάσκους να…σκεφτούν (κάτι που δεν έκαναν στο πρώτο με αποτέλεσμα οι αντίπαλοι τους να πετυχαίνουν εύκολους πόντους) κι έβγαλαν περισσότερη ενέργεια.
Ο Μπλατ επέλεξε μικρό rotation όπως φαίνεται άλλωστε από τα 39’22’’ του Ουίλιαμς- Γκος, τα 38’04’’ του Πρίντεζη, τα 36’01’’ του Παπανικολάου, τα 29’51’’ του ΛεΝτέι αλλά και τα 26’45’’ του Μάντζαρη.
Απλά τα πράγματα: Δύναμη, ενέργεια, άμυνα, να βάζει ο καθένας το κορμί του σε κάθε φάση.
Η Μπασκόνια που μπορεί να παίξει σε ένα ρυθμό περιορίστηκε στους 33 πόντους στην επανάληψη αλλά η αλήθεια είναι ότι ο Βιλντόζα και ο Χουέρτας (36 πόντοι- 9 ασίστ και μόλις 2 λάθη συνολικά σε 28’44’’ του πρώτου και 22’43’’ του δεύτερου) δημιουργούσαν θέματα,
Ο Μπλατ επέλεξε- και πάλι- όταν ο αγώνας έφτασε στις λεπτομέρειες να αφήσει εκτός τον Βασίλη Σπανούλη, όπως έγινε με την Νταρουσάφακα και την Φενέρμπαχτσε.
Και μπορεί ο Ουίλιαμς- Γκος να είχε βιαστικές επιλογές όμως έδειξε καθαρό μυαλό και πήγε πολύ γρήγορα στο δίποντο μειώνοντας σε 78-77 ενώ απέμεναν 14’’ κερδίζοντας αρκετό χρόνο από το να πάει σε «τρελό» σουτ.
Ο Παπανικολάου έστειλε με το μεγάλο σουτ τον αγώνα στην παράταση και γενικά ήταν ΠΑΝΤΟΥ (μα παντού…) και σίγουρα είναι ο παίκτης του αγώνα.
Ο ΛεΝτέι ισοπέδωσε όλους τους ψηλούς της Μπασκόνια, ο Πρίντεζης ήταν συγκινητικός, ο Ουίλιαμς- Γκος σίγουρα ήταν εξαιρετικός.
Ο Μάντζαρης και ο Μπόγρης παίρνουν τα εύσημα για την βρώμικη δουλειά που ήταν άκρως αποτελεσματική.
Προσωπικά, επιμένω ότι για τον Ολυμπιακό θα ήταν πολύ καλύτερα τα πράγματα εφόσον υπήρχε σίγουρα ένας δεύτερος σέντερ ώστε να πάρει ανάσες στο «4» ο Πρίντεζης (που δεν είναι και έφηβος) αλλά κι ένας γκαρντ ακόμα.
Το σημαντικό όμως είναι ότι ο Ντέιβιντ Μπλατ εφαρμόζει τους δικούς του κανόνες. Και δεν το αναφέρω αυτό ως… μομφή προς τον Βασίλη Σπανούλη, ίσα- ίσα που θεωρώ ότι ο Αμερικανός προπονητής διαχειρίζεται πολύ δίκαια τον αρχηγό και ηγέτη της ομάδας του.
Δείχνει τον σεβασμό του προς τον Σπανούλη αλλά- κι αυτό είναι το σημαντικότερο- ετοιμάζει τη νέα εποχή του Ολυμπιακού.
Δεν μπορεί πια ο Kill Bill να έχει απόλυτη επίδραση στο παιχνίδι της ομάδας του. Σίγουρα παραμένει ο ηγέτης αλλά με έναν τρόπο που προφυλάσσει και τον εαυτό του αλλά στηρίζει και την ομάδα του. Και έτσι είναι πολύ χρήσιμος.