ΤΑΣΟΣ ΚΑΠΕΤΑΝΑΚΟΣ

Η ΑΕΚ πήρε «ανάσα», κέρδισε λίγο χρόνο, αλλά ως εκεί

Ο Τάσος Καπετανάκος γράφει στο Sportime γιατί η ΑΕΚ χρειαζόταν να κερδίσει, αλλά όχι να διαβάσει λάθος τη νίκη αυτή με τον ΠΑΣ Γιάννινα
Η ΑΕΚ πήρε «ανάσα», κέρδισε λίγο χρόνο, αλλά ως εκεί

Το 2-0 της ΑΕΚ επί του ΠΑΣ Γιάννινα οφείλεται σε δύο βασικά στοιχεία. Στο ότι ο Πέτρος Μάνταλος κατάφερε με κεφαλιά που δεν είναι το φόρτε του να ξεκλειδώσει το ματς, το οποίο επιθετικά δεν πήγαινε (καθόλου) καλά. Και στο ότι η ένταση της ΑΕΚ σε υψηλό τέμπο για πάνω από 70-80 λεπτά δεν άφησε τον ΠΑΣ Γιάννινα να φτιάξει απειλή μετά το 5’.

Και κάπως έτσι ήρθε μία νίκη πραγματική «ανάσα». Νίκη που βγάζει από πάνω της την μεγάλη πίεση, της δίνει λίγο χρόνο, αλλά ως εκεί. Αν διαβάσει λάθος το ματς θα της κάνει κακό. Το ευτυχές είναι ότι κέρδισε. Ότι χάρηκε ο κόσμος που την είδε από κοντά στο φινάλε. Ότι κλείδωσε τα πλέι οφ και προχωρά. Αλλά ως εκεί. Τίποτε από όλα αυτά δεν είναι ΑΕΚ, δεν είναι… κανονικό, δεν είναι επιτυχία.

Μου άρεσε απόψε η ένταση. Μου άρεσε ο Ρότα, ο Σιμάνσκι και ο Σάκχοφ. Παίκτες που έπαιξαν σωστά το συγκεκριμένο παιχνίδι, έτσι όπως έπρεπε βάση πλάνου. Μου άρεσε που μπήκε ο Μάνταλος και αμέσως η ΑΕΚ βρήκε το γκολ από το κεφάλι του. Μου άρεσε που ο Τσιντώτας πάλι στάθηκε όπως έπρεπε και κράτησε το μηδέν πίσω. Διότι αν είχαμε 0-1 στο 5’ ίσως μιλάγαμε για άλλο ματς τώρα. Δεν μου άρεσε όμως η ανύπαρκτη επιθετική ανάπτυξη της ΑΕΚ σε set παιχνίδι. Ανορθόδοξο παιχνίδι, μηδενική δουλειά στην ανάπτυξη με αυτοματισμούς και συνεργασίες. Έτσι δεν είχε η ΑΕΚ μέχρι το 1-0, μεγάλες φάσεις για γκολ απέναντι στην μαζική άμυνα του ΠΑΣ. Δεν μου άρεσε επίσης ο Βράνιες. Έχει χάσει πολλά από τα καλά αγωνιστικά στοιχεία που είχε. Κυρίως την αθλητικότητα. Στο 15λεπτο είχε τρυπηθεί τρεις φορές και εξαιτίας του έφτιαξε ο ΠΑΣ την καλύτερη του φάση. Επίσης, ως αρχηγός (παράλογη απόφαση…) έτρεξε δύο φορές πάνω στον Αμραμπατ για τσαμπουκάδες σε δημόσια θέα με τον κόσμο να αποδοκιμάζει έντονα. Εικόνα που δεν συνάδει με αυτό που θέλει να φτιάξει στα αποδυτήρια της η ΑΕΚ. Βεβαίως τον Βράνιες δεν τον μάθαμε σήμερα. Τον ξέρουμε καλά τι… και πως. Η διοίκηση βιάστηκε το περασμένο καλοκαίρι να τον πάρει και αυτό το βρίσκει μπροστά της. Όπως πολλά άλλα.

Λοιπόν για την επόμενη εβδομάδα η ΑΕΚ θα είναι πιο ήρεμη να δουλέψει για το ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό στην Λεωφόρο. Μέχρι τότε ελπίζουμε να έχουμε… νέα από το σχέδιο και τις σκέψεις Μελισσανίδη για την νέα ΑΕΚ. Τις (μεγάλες και δραστικές) αλλαγές που χρειάζονται για να «στρίψει» το κλαμπ. Και να δούμε λοιπόν μέχρι που θα… φτάσουν οι δραστικές παρεμβάσεις του.

ΥΓ: Ακόμη ένα ματς που η ΑΕΚ βρέθηκε απροστάτευτη απέναντι στη διαιτησία. Ακόμη ένας αγώνας που οι παίκτες της είδαν διαιτητή και VAR… απέναντι τους με προκλητικό τρόπο. Θα ήταν είδηση αν ήταν πρώτη φορά. Μέχρι τότε ας χαρούμε την ΕΠΟ που έγινε… κίτρινη.

ΥΓ1: Η ΑΕΚ δεν έχει την πολυτέλεια να… εξαφανίζει τον Τάνκοβιτς, τον Γέβτιτς και τον Μισελέν με τέτοιο τρόπο.

Διαβάσατε το άρθρο με τίτλο «Η ΑΕΚ πήρε «ανάσα», κέρδισε λίγο χρόνο, αλλά ως εκεί», όπου αναφέρθηκαν τα παρακάτω #tags (ετικέτες). Για σχετικά άρθρα επιλέξτε #tag.
Post on Facebook Post on X (Twitter) Post on LinkEdin Send this post with WhatsApp Send this post with Viber E-mail Post
Εγγραφείτε στα Σελίδα του του Sportime στην πλατφόρμα των Google news για άμεση κι έγκυρη ενημέρωση.
Τάσος Καπετανάκος

Ρεπορτάζ ΑΕΚ από το 2004. Λίγο καιρό μετά την «ανάσταση» της με τον Ντέμη μπροστάρη. Εκτοτε έχουμε ζήσει μαζί της τα πάντα. Τίτλους, διακρίσεις στην Ευρώπη και στην Ελλάδα, ταξίδια στο εξωτερικό, υποβιβασμό, χωράφια στην Γ’ εθνική, ταξίδι μέχρι και τη… Νάξο με 8-9 μποφόρ και μετά την μεγάλη επιστροφή με Μελισσανίδη. Στα ΜΜΕ έχουμε «γράψει» αρκετά χιλιόμετρα και κάτι εκατομμύρια σε λέξεις («ΩΡΑ» σε 3-4 διαφορετικές version της, «Score», «Livesport», «Δικέφαλος» σε χαρτί και internet, enwsi.gr, aek365.gr, iefimerida.gr, coppa.gr). Κατά βάση ποδόσφαιρο και εκεί μείναμε στα πρώτα και δεύτερα άντα μας, αλλά κάναμε και πέρασμα νωρίτερα από το μπάσκετ και το χάντμπολ της ΑΕΚ. «Δημοσιογράφος» λέει ο τιμητικός τίτλος. Ρεπόρτερ πέντε ηπείρων και επτά θαλασσών θα προτιμούσα εγώ. Και συνεχίζουμε...