ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Ευεργέτες με Ελλάδα στην ψυχή, εκθέτουν το αδιάφορο κράτος: Ανδρόγυνο ηλικιωμένων έκανε δωρεά €100.000 στο Νοσοκομείο Διδυμοτείχου

Βιοπαλαιστές που δούλεψαν σκληρά στην ξενιτιά, η 86χρονη κυρία Σωτηρία και ο 90χρονος κύριος Παναγιώτης, έκαναν μια μεγαλειώδη πράξη

Βιοπαλαιστές που δούλεψαν σκληρά στην ξενιτιά, η 86χρονη κυρία Σωτηρία και ο 90χρονος κύριος Παναγιώτης, έκαναν μια μεγαλειώδη πράξη.
Συντάκτης: Αλέξανδρος Ορφανίδης Χρόνος ανάγνωσης: 4 λεπτά

Το ελληνικό κράτος μπορεί να πληγώνει και να υποτιμά με πολλούς τρόπους τα περήφανα γηρατειά της χώρας, αλλά σε αυτούς τους ανθρώπους κρύβεται το μεγαλείο μιας Ελλάδας βιοπαλαιστών που βάζουν το κοινό καλό πάνω από το προσωπικό τους συμφέρον. Αυτοί οι άνθρωποι με τη σκληρή δουλειά τους και την αγάπη τους για την πατρίδα, «έχτισαν» το κράτος και το νοικοκύρεψαν. Και ως ανταπόδοση βλέπουν ένα εχθρικό και απάνθρωπο κράτος να τους αντιμετωπίζει σαν «βαρίδια» του προϋπολογισμού.

Η αρχοντιά της ψυχής όμως δεν εγκλωβίζεται σε ρεβανσισμούς. Ο ευεργέτης δεν περιμένει καμία αναγνώριση από το υποκριτικό κράτος, αλλά κοιτάζει πώς να βοηθήσει εδώ και τώρα τους συνανθρώπους του.

Μετά τη συγκινητική πράξη της συνταξιούχου από το Μεσολόγγι που δώρισε ένα ασθενοφόρο στο τοπικό νοσοκομείο, άλλη μια περίπτωση θαυμαστής γενναιοδωρίας ήρθε στο φως της δημοσιότητας, και έχει να κάνει με ένα ζευγάρι ηλικιωμένων οι οποίοι δώρισαν πάνω από 100.000 ευρώ για την ενίσχυση του νοσοκομείου του Διδυμοτείχου.

Πρόκειται για τη 86χρονη Σωτηρία και τον 90χρονο Παναγιώτη Αραμπατζή από τη Μάνη Διδυμοτείχου, που ξενιτεύτηκαν το 1966 κυνηγώντας το όνειρο για μια καλύτερη ζωή. Μετά από δεκάδες χρόνια σκληρής δουλειάς στη Γερμανία και 60 χρόνια συζυγικού βίου, επέστρεψαν στην αγαπημένη τους πατρίδα για να τη χαρούν έστω στα στερνά τους.

Ήταν δύο φτωχοί άνθρωποι με πολύ πλούσια καρδιά. Η προκοπή τους έγινε με μεγάλο κόπο, αφού ο κύριος Παναγιώτης δούλευε σε εργοστάσιο πλεκτών και αυτοκινητοβιομηχανία, και η κυρία Σωτηρία σε σοκολατοποιΐα. Για χρόνια η κυρία Σωτηρία είχε την σκέψη να βάζει ένα ποσό στην άκρη για να δωρίσει ένα ασθενοφόρο στο νοσοκομείο Διδυμοτείχου. Τελικά η δωρεά πήρε ακόμα πιο θαυμαστές διαστάσεις.

Με τα χρήματα της δωρεάς, αγοράστηκε ένα μικρό λεωφορείο, το οποίο θα μεταφέρει άτομα με ειδικές ανάγκες στο Κέντρο Φυσικής Ιατρικής Αποκατάστασης Ορεστιάδας. Αγοράστηκε και τοποθετήθηκε ιατρικό μηχάνημα (Υστεροσκόπιο) στη Μαιευτική/Γυναικολογική Κλινική του Νοσοκομείου Διδυμοτείχου. Αγοράστηκαν και τοποθετήθηκαν 20 κλιματιστικά, 17 ηλεκτρονικοί υπολογιστές και 5 εκτυπωτές, διευκολύνοντας τη λειτουργία του Νοσοκομείου.

Ολοκληρώθηκε η αποκατάσταση του στεγάστρου προ της κεντρικής εισόδου του Νοσοκομείου. Ολοκληρώθηκε η βελτίωση και ανακαίνιση της εξωτερικής όψης του κτιρίου των Διοικητικών Υπηρεσιών του Νοσοκομείου, και επίσης πραγματοποιείται η ανάπλαση του αύλειου χώρου. Και επίσης βελτιώθηκε και ο Ιερός Ναός των Αγίων Αναργύρων, που βρίσκεται στον χώρο του νοσοκομείου.

Παρά το ότι η κυρία Σωτηρία έχει προβλήματα υγείας και αδυνατεί ακόμα και να βγει έξω από το σπίτι, το ανδρόγυνο δεν προτίμησε να φυλάξει αυτό το μεγάλο ποσό για τις δικές του ανάγκες. Σκέφτηκαν όλες εκείνες τις οικογένειες και τους πολίτες που θα ευεργετηθούν από ένα νοσοκομείο που ανακουφίζει απίστευτα τις ανάγκες τους, ειδικά σε μια ακριτική περιοχή της Θράκης, όπως είναι το Διδυμότειχο. Το ηλικιωμένο ζευγάρι βιώνει από πρώτο χέρι το πόσο έχει εγκαταλειφθεί ο Έβρος από το κράτος, και ευαισθητοποιήθηκαν για να σωθεί ο τόπος τους.

Ένα φοβερό μεγαλείο ψυχής, να δίνεις τον κόπο δεκαετιών πίσω στο κράτος που σε «εξόρισε» στην ξενιτιά. Ακριβώς γιατί αυτοί οι άνθρωποι έχουν το πικρό βίωμα του ξενιτεμού και θέλουν να φροντίσουν το καλό του τόπου τους, ώστε να μην αναγκαστούν οι σημερινοί πολίτες του Διδυμοτείχου να ακολουθήσουν τον ίδιο δρόμο, είτε μεταναστεύοντας στο εξωτερικό – είτε φεύγοντας για κάποιο αστικό κέντρο της χώρας.

Αυτά δηλαδή που οφείλει να κάνει το κράτος για να μην ερημώσουν τελείως οι ακριτικές περιοχές, αναγκάζονται να τα κάνουν απόμαχοι της ζωής γιατί η κατάσταση έχει φτάσει στο «αμήν». Μια πράξη σπάνιας ανιδιοτέλειας, από δύο ανθρώπους που θα έπρεπε να είναι πρότυπα για κάθε Έλληνα. Και κάθε Έλληνας οφείλει ένα μεγάλο ευχαριστώ σε αυτούς τους ευεργέτες.

Κινητήριος δύναμη γι’ αυτήν την τόσο όμορφη πράξη, ήταν η «αθεράπευτη» αγάπη για την πατρίδα. Αυτή που λείπει από τους ταγούς του κράτους, που ούτε καν ντρέπονται που σήμερα φτάσαμε οι συνταξιούχοι να ενεργούν για τα αυτονόητα κάνοντας τη δουλειά του… πρωθυπουργού, και ο πρωθυπουργός να παριστάνει τον… συνταξιούχο.

Exit mobile version