Είδε μια γουρούνα. Είπε πόσα γουρουνάκια θα γεννήσει και πότε,δεν έπεσε ούτε δευτερόλεπτο έξω και ο πιο διάσημος μάντης της εποχής πέθανε απο τη ντροπή του.

Ήταν γιος της Μαντούς, εγγονός του Τειρεσία, και ίσως παιδί του ίδιου του Απόλλωνα. Τον έλεγαν Μόψο. Μάντης, ιερέας, ιδρυτής πόλεων, ημίθεος. Αλλά η πιο διάσημη ιστορία του ξεκίνησε σε ένα χωράφι με μια έγκυο γουρούνα. Εκεί όπου ο πιο διάσημος μάντης της εποχής του —ένας άντρας που ήξερε τα μυστικά της Τροίας— τόλμησε να τον αμφισβητήσει.

Ο αντίπαλός του λεγόταν Κάλχας. Ήταν ο ίδιος που είχε προφητεύσει ότι η Τροία θα πέσει, που είχε πείσει τον Αγαμέμνονα να θυσιάσει την Ιφιγένεια. Όταν, όμως, το πλοίο του ξεβράστηκε στην Κολοφώνα της Μικράς Ασίας, έπεσε πάνω στον Μόψο. Κι εκεί έγινε κάτι απίστευτο: οι δύο μεγαλύτεροι μάντεις της εποχής έβαλαν τις ικανότητές τους σε δοκιμασία.

Ο Κάλχας δείχνει μια συκιά και ρωτάει: «Πόσα σύκα έχει πάνω της;» Ο Μόψος απαντά χωρίς να διστάσει: «Δέκα χιλιάδες, ένα καλάθι και ένα σύκο ακόμη.» Όταν τα μέτρησαν, ήταν ακριβώς όπως είχε πει. Ο Κάλχας ξαφνιάστηκε. Μα τότε ο Μόψος έστρεψε το βλέμμα του στη γουρούνα δίπλα τους και ρώτησε: «Πόσα μικρά έχει στην κοιλιά και πότε θα τα γεννήσει;»

Ο Κάλχας είπε οκτώ. Ο Μόψος απάντησε: «Είναι εννιά, όλα αρσενικά, και θα γεννήσει αύριο, στις έξι το πρωί.»
Και αυτό ακριβώς συνέβη. Ούτε ένα λάθος. Ούτε στη στιγμή.
Ο Κάλχας δεν άντεξε την ήττα. Σύμφωνα με την παράδοση, πέθανε από τη λύπη του. Άλλοι λένε πως αυτοκτόνησε.

Ο Μόψος δεν ήταν ένας απλός μυθικός ήρωας. Ήταν ιδρυτής λαών. Μαζί με τη μητέρα του Μαντώ ίδρυσε τον ναό του Απόλλωνα στον Κλάρο και αργότερα οδήγησε πρόσφυγες από τη Θήβα μέχρι την Παμφυλία και την Κιλικία. Οι ιστορικοί αναφέρουν πως ίδρυσε ή επηρέασε πόλεις όπως η Μοψουεστία, η Μάλλος, η Άδανα και η Άσπενδος. Ολόκληρη η περιοχή της Παμφυλίας ονομαζόταν κάποτε «Μοψοπία».

Αυτό που τον κάνει μοναδικό δεν είναι όμως ο μύθος. Είναι ότι η ύπαρξή του επιβεβαιώνεται από χεττιτικές και φοινικικές επιγραφές. Στο Καρατεπέ της Κιλικίας, ανακαλύφθηκε δίγλωσση επιγραφή που αναφέρει κάποιον “Μουκσούς” ή “Μουψ”, βασιλιά των Δαναών. Το όνομά του συναντάται και σε χεττιτικές πινακίδες, συνδεδεμένο με Έλληνες της εποχής του Τρωικού Πολέμου.

Ήταν Έλληνας. Αλλά η φήμη του έφτασε μέχρι τη Συρία. Έγινε θρύλος στη Φοινίκη, στα βάθη της Ανατολής. Οι Ρωμαίοι τον θυμούνταν ως θεϊκό ήρωα. Στην Ιεράπολη, επί Τραϊανού, κόπηκαν νομίσματα με τη μορφή του. Γιατί αυτός ο άνθρωπος δεν ήξερε απλώς το μέλλον. Το έλεγε με λεπτομέρεια. Με αριθμούς. Με ακρίβεια που σκότωνε.