Όταν οι Ρωμαίοι έφτιαξαν βασιλιά έναν λόγιο συγγραφέα από την Καππαδοκία μόνο και μόνο για να του πάρουν το βασίλειο
Δεν είχε ούτε στρατό, ούτε βασιλικό αίμα. Κι όμως έγινε βασιλιάς, μόνο και μόνο για να πεθάνει στη Ρώμη.
Οι Ρωμαίοι είχαν μια συνήθεια: έβαζαν στο θρόνο όποιον τους βόλευε. Όχι για να τον ενισχύσουν, αλλά για να τον ελέγχουν. Κάπως έτσι, έφτασαν να κάνουν βασιλιά της Καππαδοκίας έναν λόγιο συγγραφέα, τον Αρχέλαο. Δεν ήταν ούτε πολεμιστής, ούτε γόνος βασιλιάδων. Ήταν όμως έξυπνος, διπλωμάτης και βαθιά Ρωμαίος στη σκέψη, και γι’ αυτό ακριβώς τον επέλεξαν. Ήξεραν ότι θα τους φανεί χρήσιμος. Και όντως τους φάνηκε. Για λίγο.
Ο Αρχέλαος δεν ήταν κάποιος τυχαίος. Είχε περάσει από τη Ρώμη, είχε γνωρίσει τους ισχυρούς, είχε κερδίσει την εμπιστοσύνη του Μάρκου Αντωνίου. Κι αυτός, με τη σειρά του, τον έβαλε βασιλιά. Όχι επειδή πίστευε πως θα σώσει την Καππαδοκία, αλλά γιατί χρειαζόταν έναν άνθρωπο-κλειδί στη συγκεκριμένη γωνιά της Ανατολής. Ο Αρχέλαος βολεύτηκε στον θρόνο, έκανε συμμαχίες, παντρεύτηκε τη Βερενίκη της Αιγύπτου, χήρα του βασιλιά της Ιουδαίας. Τοποθετούσε πιόνια στην ανατολική σκακιέρα.
Όμως οι Ρωμαίοι αλλάζουν ρόλους όπως αλλάζουν αυτοκράτορες. Και ο Τιβέριος δεν είχε καμία εκτίμηση για τον Αρχέλαο. Αντίθετα, του κρατούσε μανιάτικο από παλιά. Όταν ο Αύγουστος πέθανε και ο Τιβέριος ανέβηκε στην εξουσία, ξεκίνησε το ξεκαθάρισμα. Φώναξε τον Αρχέλαο στη Ρώμη για να τον δικάσει. Δεν τον φυλάκισε. Δεν τον εκτέλεσε. Δεν χρειάστηκε. Ο Αρχέλαος πέθανε από μόνος του, λίγο πριν μπει στην αίθουσα της Συγκλήτου. Η Καππαδοκία πέρασε τότε, όπως είχαν σχεδιάσει οι Ρωμαίοι, απευθείας στα χέρια της αυτοκρατορίας. Δεν είχαν πια ανάγκη από μαριονέτες.
Γρηγόρης Κεντητός
Γράφω για πράγματα που με συναρπάζουν, αλλά φροντίζω πάντα να τα ερευνώ σαν να τα μελετούσα για πρώτη φορά. Αναζητώ τη σύνδεση ανάμεσα στο χθες και το σήμερα, το ανθρώπινο μέσα στο ακαδημαϊκό, και τη γνώση που μπορεί να μεταφερθεί με τρόπο απλό, ακριβή και ζωντανό. Είτε πρόκειται για έναν αρχαίο πόλεμο είτε για ένα φαινόμενο της εποχής μας, στηρίζομαι πάντα σε πρωτογενές υλικό, πραγματικές πηγές και σοβαρή τεκμηρίωση. Θέλω κάθε κείμενο να αξίζει τον χρόνο του αναγνώστη — και τον δικό μου.
για άμεση κι έγκυρη ενημέρωση.
