Δικαιοσύνη. Μια λέξη που στον κόσμο του ποδοσφαίρου αποκτά εκ διαμέτρου αντίθετη διάσταση απ’ ό,τι στην κανονική ζωή. Κι αυτό ο Ρόμπερτ Λεβαντόφσκι το βίωσε ξανά στο πετσί του, αυτή τη φορά στο EURO 2020.

Βλέπετε, η φύση του αθλήματος δεν ανταμείβει πάντα έναν θρύλο, όσο καλά κι αν έχει αγωνιστεί, όσο ηρωικός κι αν ήταν. Διότι ο «Λέβα», τόσο στο ματς με την Ισπανία (1-1), όσο και σ’αυτό με τη Σουηδία (3-2) έκανε κάτι παραπάνω από κατάθεση ψυχής.

Τρία γκολ που δεν αποτελούν απλώς επιδόσεις που βελτιώνουν τον δικό του προσωπικό συντελεστή. Ο 32χρονος επιθετικός της Μπάγερν Μονάχου παρέδωσε απλόχερα σεμινάριο ηγεσίας και μαχητικότητας, ακόμα κι όταν το πλοίο της πρόκρισης φάνηκε να έχει σαλπάρει.

Μόλις ο Εμίλ Φόρσμπεργκ «έγραψε» με φαντασμαγορικό πλασέ το 2-0 υπέρ των Σουηδών, όλοι βιάστηκαν να «τελειώσουν» τους Πολωνούς. Και πως να μην το κάνουν άλλωστε, καθώς πρόκειται για μία από τις πιο καταστροφικές ομάδες στην ιστορία του παγκοσμίου ποδοσφαίρου.

Πάντοτε πριν από ένα τουρνουά ανεβάζουν τον πήχη, τόσο με το ρόστερ, όσο και με την καλή κατάσταση αυτού και τελικώς ολοκληρώνουν τουλάχιστον άδοξα την παρουσία τους σε μια μεγάλη διοργάνωση.

 

Το ίδιο συνέβη και στο EURO 2020, όμως εκείνος στον οποίο ουδείς μπορεί να προσάψει το παραμικρό είναι ο Ρόμπερτ Λεβαντόφσκι. Όχι μόνο δεν πέταξε λευκή πετσέτα, αλλά έφτασε ένα γκολ μακριά από μια επική ανατροπή. Σήκωσε στις πλάτες του μια ομάδα, ένα έθνος και τελικά η ομάδα του αποδείχθηκε λιπόψυχη.

Η Πολωνία του Πάουλο Σόουζα λύγισε υπό το βάρος της πίεσης και ο «Λέβα» έμεινε μόνος του να παλεύει κόντρα σε μια ομάδα, όπως η Σουηδία, η οποία σε κάθε ματς βγάζει, σαν άλλη Λερναία Ύδρα κι άλλο πρωταγωνιστή.

Πολωνία: Η μοιραία… ατυχία και το χειροκρότημα

Ο αποκλεισμός ήταν αναπόφευκτος και με το τελικό σφύριγμα ένας σύγχρονος μύθος του ποδοσφαίρου καρφώθηκε στο χορτάρι της Αγίας Πετρούπολης κοιτώντας βλοσυρά το κενό.

Αυτό είναι το τίμημα ενός θρύλου, ο οποίος δεν διαθέτει άξιους συμπαραστάτες: Να προσπαθεί – κυρίως μόνος – και τις περισσότερες φορές να επωμίζεται την αποτυχία, ακόμα κι αν δεν είναι δικό του λάθος. Σε αυτόν τον μοναχικό δρόμο βαδίζει και τσαλακώνεται, χωρίς να περιμένει επιβράβευση. Αν λεγόταν πχ. Λεβαντίνιο, Λεβανότι ή Λεβάντεθ, ίσως να ήταν και πιο τυχερός και η προσφορά του να είχε ουσιαστικό αντίκρυσμα, είτε με προκρίσεις, είτε με κάποιον τίτλο σε επίπεδο εθνικών ομάδων.

Η ιστορία όμως έγραψε ότι το EURO 2020 – πιθανότατα το τελευταίο της καριέρας του- ολοκληρώθηκε στη φάση των ομίλων. Σε κάθε περίπτωση όμως, ο καθένας που αγαπάει και παρακολουθεί ποδόσφαιρο δεν έχει από το να σηκωθεί από τον καναπέ του και να χειροκροτήσει αυτόν τον υπερ-παίκτη που κόσμισε με την παρουσία του τα ποδοσφαιρικά μας καλοκαίρια.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Euro 2020: Στην πρώτη τιτανομαχία στους «16» θα πέσουν κορμιά!

Euro 2020 23/6: Αυτές είναι οι καλύτερες τρίτες που προκρίνονται