Παράδειγμα προς αποφυγή είναι ο φετινός μεταγραφικός σχεδιασμός της Λίβερπουλ. Το ένα φιάσκο διαδέχεται το άλλο για τους «ρεντς».
Το αποκορύφωμα ήταν φυσικά η υπόθεση του Μόισες Καϊσέδο. Για χάρη του η Λίβερπουλ τρύπησε το ταβάνι της προκειμένου να τον αποκτήσει και τελικά ο παίκτης την άδειασε μαζί με τον εκπρόσωπό του και επέλεξαν την Τσέλσι.
Λίγο αργότερα το ίδιο έκανε και ο Ρομέο Λαβία. Ένας ακόμη χαφ, που αποτελούσε σταθερά εναλλακτική και όχι πρώτη επιλογή για τους Μέρσεϊσαϊντερς, στο φινάλε υπέγραψε στην Τσέλσι και εκείνος. Είχε προηγηθεί φυσικά ο Τζουντ Μπέλινγκχαμ. Ο αρχικός στόχος του Γιούργκεν Κλοπ για τη μεσαία γραμμή ψήφισε Ρεάλ Μαδρίτης.
Κάπως έτσι και μετά από διάφορες αποτυχημένες προσπάθειες η Λίβερπουλ απέκτησε τον Γουατάρου Έντο. Έναν 30χρονο Ιάπωνα που δεν έχει αγωνιστεί ποτέ σε τόσο υψηλό επίπεδο. Η κίνηση αυτή ερμηνεύτηκε ως μία έξτρα λύση.
Ακούστηκαν έκτοτε πολλά ονόματα. Τελικά η Λίβερπουλ επιχείρησε να αγοράσει και τον Αντρέ, έναν παίκτη που μήνες τώρα παρακολουθεί. Μόνο που η Φλουμινένσε απέρριψε την πρόταση αγοράς ύψους 30.000.000 ευρώ. Ο βασικός λόγος είναι πως δεν θέλει να τον χάσει πριν το Copa Libertadores. Κάτι που σημαίνει πως δεν θα είναι διαθέσιμος έως τον Γενάρη. Και τώρα τι για τη Λίβερπουλ; Θα στραφεί αλλού ή θα μείνει ως έχει;