ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΑΝΔΡΩΝΗΣ

Οι 2 όψεις μιας τραγωδίας στην Υγεία: Το ΕΣΥ έστειλε έναν καρκινοπαθή στην αυτοκτονία και ο Άδωνις έκανε φιέστα στα απογευματινά χειρουργεία

ΈΣΥ: Ο Άδωνις «έγραφε ιστορία» με την ταρίφα των χειρουργείων, αλλά η πραγματική ιστορία γράφεται με το αίμα αυτών που οδηγούνται στην απόγνωση

ΈΣΥ: Ο Άδωνις «έγραφε ιστορία» με την ταρίφα των χειρουργείων, αλλά η πραγματική ιστορία γράφεται με το αίμα αυτών που οδηγούνται στην απόγνωση.
Συντάκτης: Ελευθέριος Ανδρώνης Χρόνος ανάγνωσης: 4 λεπτά

Ζωή και θάνατος. Τα φώτα της κάμερας και το σκοτάδι της απόγνωσης. Τα αστραφτερά φλας από τη μία και μια φρέσκια ταφόπλακα από την άλλη. Ιλουστρασιόν ελπίδες και απονενοημένα διαβήματα. Ακραίες αντιθέσεις σε ταυτόχρονους κόσμους. Σε μια χώρα που έχει χάσει την ανθρωπιά της και πλέον στήνονται καμπάνιες κυριολεκτικά επί πτωμάτων. Σε μια χώρα που το να είσαι υγιής απέκτησε ταρίφα. Και μάλιστα ακριβή.

Γιατί τα κρυφά φακελάκια βγήκαν από τις τσέπες και μπήκαν επίσημα στο μενού ιατρικών υπηρεσιών. Γιατί θα πληρώνεις για να χειρουργηθείς «για το καλό σου». Για να μην μπλέξεις στις ατελείωτες ουρές που οι ίδιοι οι υπουργοί Υγείας δημιούργησαν για να συγκεντρώσουν πελατολόγιο για τα απογευματινά χειρουργεία.

Την ίδια μέρα που μαθεύτηκε ότι ένας 72χρονος καρκινοπαθής αυτοκτόνησε επειδή δεν έβρισκε το φάρμακό του και δεν άντεχε άλλο τους πόνους, ο Άδωνις Γεωργιάδης έστηνε φιέστα κυριολεκτικά πάνω από το κρεβάτι ενός ασθενή, του πρώτου που εγχειρίστηκε σε απογευματινό χειρουργείο.

Ένας παρατημένος απ’ το ΕΣΥ καρκινοπαθής πέρασε τη θηλιά στον λαιμό του – ένας άλλος ασθενής έγινε «ντεκόρ» για τα υπουργικά ενσταντανέ του Άδωνι και της παρέας του. Στο κρεβάτι του πόνου, έγινε ζωντανή διαφήμιση για το «καλάθι του χειρουργημένου». Όλα τα σφάζουμε, όλα τα μαχαιρώνουμε σε «συμφέρουσες» τιμές. Από 300 έως 2.000 ευρώ είναι η ταρίφα για το πιο γρήγορο νυστέρι. Σε μια απογευματινή υπηρεσία που πληρώνεις για να σε προσέξουν, λες και δεν πλήρωνες εισφορές για δεκαετίες για να μην σε πετάξουν στον δρόμο στην ώρα ανάγκης.

Δύο χιλιάδες ευρώ για μια εγχείρηση σε μια χώρα που το 12,37% των εργαζομένων αμείβεται με μηνιαίο μισθό έως 500 ευρώ, και περίπου το 18,53% από 500 έως 800 ευρώ.

Όσο η συγκλονισμένη οικογένεια του καρκινοπαθή στην Κρήτη κανόνιζε την ταφή του, ο Άδωνις Γεωργιάδης ανάσταινε επικοινωνιακά το μονάκριβο project του. «Ξέρετε, γίνεστε ένα μικρό κομμάτι της ιστορίας του ΕΣΥ» είπε ο Άδωνις στον ασθενή, δηλαδή στο πρωτότυπο «προϊόν» του, της βιομηχανίας εμπορευματοποιημένης Υγείας. Πράγματι έγινε κομμάτι της ιστορίας του ΕΣΥ. Του ξεπουλήματος του ΕΣΥ συγκεκριμένα.

Και η κατρακύλα έφτασε και παρακάτω. Ο «πρότυπος» ασθενής του Άδωνι, περίμενε να χειρουργηθεί 5 ολόκληρα χρόνια. Από το 2019. Για να έρθει σήμερα ο ντίλερ Άδωνις Γεωργιάδης για να τον «σώσει» και να του πει «κερασμένα από εμένα». Περήφανος ο Άδωνις που η κυβέρνηση είχε για μισή δεκαετία στο «περίμενε» έναν ασθενή. Ο καταστροφέας της Δημόσιας Υγείας που μετατρέπει τα δημόσια νοσοκομεία σε επιχειρήσεις.

«Το σημερινό χειρουργείο το κάνετε δωρεάν, θα σας το πληρώσουμε εμείς από το υπουργείο Υγείας», είπε ο Γεωργιάδης στον ασθενή. Είναι αυτό που λέμε «δείγμα δωρεάν» στη γλώσσα της αγοράς. Το χειρουργικό πρόγραμμα που ακολουθεί περιέχει τοποθέτηση προϊόντος. Δοκιμάστε δωρεάν τις απογευματινές μπίζνες του Άδωνι. Τα πρώτα 50.000 χειρουργεία θα πληρωθούν απ’ το ταμείο ανάκαμψης. Μετά θα πληρώνουμε για να μην πεθάνουμε στη διάρκεια της αναμονής.

Όλα θα ήταν άψογα για την αστραφτερή καμπάνια του Άδωνι, αν δεν έβγαινε και εκείνη η πένθιμη κηλίδα που του χάλασε την επιτυχία. Ένας 72χρονος με καρκίνο στον πνεύμονα, που «διάλεξε» να πεθάνει τη μέρα που ο Γεωργιάδης έγραφε ιστορία. Αν και πολυάσχολος businessman, αναγκάστηκε να απαντήσει και γι’ αυτό το θέμα. Στο γιατί περίμενε για 2 μήνες ο ηλικιωμένος το φάρμακο που θα του επέτρεπε να ξεκινήσει χημειοθεραπείες.

«Αν ο άνθρωπος αυτός είχε επικοινωνήσει με εμάς θα του είχαμε βρει αμέσως φάρμακο, τελικά βρήκε πριν από μερικές μέρες. Σήμερα υπάρχει το φάρμακο», είπε.

Μα πως δεν το σκέφτηκε ο άνθρωπος; Στα διαλείμματα ανάμεσα στους φρικτούς πόνους που τον τσάκισαν λόγω της προχωρημένης νόσου, έπρεπε να γίνει μπαλάκι του πινγκ πονγκ ανάμεσα σε καμιά δεκαριά μετακλητούς του Άδωνι, έχοντας την ελπίδα να φτάσει στο τέλος να μιλήσει με την ίδια την υπουργάρα μας.

Και γενικά οι καρκινοπαθείς να μην έχουν άμεση πρόσβαση σε φάρμακα και καινοτόμες θεραπείες. Να μην παρακολουθούνται από ένα εθνικό μητρώο καρκίνου. Να μην υπάρχει ανθρώπινο δυναμικό για να τους καλύψει. Να μην υπάρχουν αρκετά νοσοκομεία να τους περιθάλψουν. Να στέκονται αχάραγα σε ουρές ντροπής για να κάνουν τη χημειοθεραπεία τους. Και αν βρεθούν στο αμήν, απλά να ελπίζουν όλοι ότι θα βρουν τον Άδωνι στο τηλέφωνο.

Και αν δεν τον βρουν, κρίμα για εκείνους. Ο Άδωνις προσφέρθηκε πάντως, μετά θάνατον. Μετά την αυτοκτονία. Πριν από αυτήν, είχε σημαντικότερες δουλειές να κάνει…

Exit mobile version