Έβρος: Η άλλη πλευρά του φράχτη
Ηρωισμοί πίσω από δημοσιεύματα και πληκτρολόγια δεν μπορούν να υπάρξουν. Μόνο οι άνθρωποι που τα σπίτια τους είναι δίπλα στα σύνορα μπορούν να περιγράψουν κάποιο συναίσθημα.
Ηρωισμοί πίσω από δημοσιεύματα και πληκτρολόγια δεν μπορούν να υπάρξουν. Μόνο οι άνθρωποι που τα σπίτια τους είναι δίπλα στα σύνορα μπορούν να περιγράψουν κάποιο συναίσθημα.
Δεν είναι πολύ μακριά. Εννιά μήνες πίσω. Μπαράζ παραμονής. Στο 92’ ο Πλατανιάς ισοφαρίζει στο «Γεντί Κουλέ» και υποβιβάζει τον ΟΦΗ. Τέσσερα λεπτά αργότερα, ο Ναμπί ανατρέπει τα δεδομένα, σκοράρει «γράφει» το 3-2 και κρατάει τους Ηρακλειώτες στη Super League.
Αν το γεγονός πως δεν αντέχεις να μην μπορείς να βοηθήσεις την ομάδα που αγαπάς δεν σε κάνει ηγέτη, τότε τι σε κάνει;
Ο Ολυμπιακός ηττήθηκε. Δεν το άξιζε. Δεν το δικαιούταν. Δέχθηκε γκολ τη στιγμή που ήταν καλύτερος στο παιχνίδι. Τη στιγμή που το έψαχνε ο ίδιος
Οι συγκρίσεις, προφανείς, εύλογες. Teenagers, με ωραία αγγίγματα στην μπάλα, αεράτοι, φρέσκοι. Οι διαφορές, ηλικιακές, αλλά οι συγκεκριμένες, ασήμαντες.
Η εφημερίδα μας, μακριά από στεγανά και ηθικολογίες, θα στηρίξει αυτή την γυναίκα! Έμπρακτα! Θα την στηρίξει με ψυχολογική υποστήριξη, κι από το βήμα που έχει.
Τα παράσιτα σκοτώνουν κάθε μέρα, κάθε στιγμή την μπαλίτσα. Αυτήν που μεγαλώσαμε παίζοντας στις αλάνες πριν καλά-καλά μάθουμε να περπατάμε και αυτήν που στις καρδιές παραμένει, ακόμη και σε πλήρως επαγγελματικό επίπεδο, αναλλοίωτη.
Εδώ και πάνω από ένα μήνα, ο Παναθηναϊκός παίζει. Κερδίζει. Εδώ και ένα μήνα, ο ΠΑΟΚ δεν παίζει. Ναι, κέρδιζε, αλλά αγκομαχούσε. Φλέρταρε με τη φωτιά. «Δεν είχε καεί. Κάηκε»
Το σκεπτικό της απόφασης βάσει της οποίας η επιτροπή έκρινε πως όντως υφίσταται κοινή ιδιοκτησία ΠΑΟΚ και Ξάνθης δεν είχε (και δεν έχει ακόμη) δημοσιοποιηθεί
Ο Κόμπι Μπραϊαντ (λένε πως) πέθανε. Μπα, ξεχάσε το. Πως είναι δυνατόν να πεθάνει ένας μύθος;