Όσα τον έκαναν να αγαπήσει τη μουσική, τώρα τα τραγουδάει όπως μόνο αυτός μπορεί. Με τη φωνή της ζωής του.

Δεν υπάρχει ίχνος νοσταλγίας στο νέο του άλμπουμ. Ούτε επιθυμία για αναβίωση. Ούτε μια προσπάθεια να μοιάσει με κάτι που ήταν. Αντίθετα, υπάρχει κάτι σπάνιο: ένας άνθρωπος που επιστρέφει όχι για να ακουστεί ξανά, αλλά για να πει ακριβώς αυτά που ήθελε πάντα να πει. Και επιλέγει για φωνή του τα ίδια τραγούδια που κάποτε τον έκαναν να θέλει να τραγουδήσει.

Το «New Diamonds 2025» δεν είναι ένας απλός δίσκος με διασκευές. Είναι μια προσωπική πράξη μνήμης και παρουσίας.

Ο Πασχάλης δεν τραγουδάει απλώς κλασικά τραγούδια. Τραγουδάει ό,τι τον συγκίνησε πρώτα σαν ακροατή, και τώρα το φέρνει πίσω — όχι όπως ήταν, αλλά όπως έγινε μέσα του.

Δεν κάνει μιμήσεις. Ούτε προσπαθεί να σταθεί δίπλα στους ερμηνευτές των τραγουδιών όπως γράφτηκαν. Γιατί δεν είναι αυτή η πρόθεσή του. Τα ερμηνεύει όπως τα ένιωσε όταν τα άκουσε πρώτη φορά. Όπως τον διαμόρφωσαν. Όπως τα τραγούδησε άπειρος τότε, παιδί, πριν ακόμη ανέβει σε σκηνή. Τώρα έχει την εμπειρία. Και κυρίως, έχει τον λόγο.

Η φωνή του Πασχάλη δεν είναι μόνο αναγνωρίσιμη. Είναι φωνή που κουβαλάει πάνω της χιλιάδες αφιερώσεις, δίσκους, ραδιοφωνικές πρώτες ακροάσεις, παιδικά δωμάτια, παραλίες, αναστεναγμούς, γέλια. Και όταν τραγουδάει τώρα, δεν τραγουδάει για να αποδείξει πως “το ’χει ακόμα”. Τραγουδάει όπως κάποιος που δεν το έχασε ποτέ.

Ο ίδιος το λέει απλά: διάλεξε δέκα τραγούδια-διαμάντια. Και τα έβαλε σε μια σειρά, όχι για να τους αλλάξει μορφή, αλλά για να τους δώσει την ενέργεια της δικής του διαδρομής. Και αυτή η ενέργεια δεν λέγεται διαφορετικά. Λέγεται: η φωνή της ζωής του.